De Footprint 500-challenge ging in januari van start met het doel om de milieuimpact van elke deelnemer met tenminste 5% te doen afnemen. Ik verzamelde mijn eigen doelen en had na een maand op sommige punten iets meer bereikt dan op andere. Na een maand is er nog genoeg ruimte voor verbetering en nieuwe doelen. Grijp ook je kans, want de challenge krijgt een vervolg.
De opzet van de challenge
Toen ik me aanmeldde voor de challenge wist ik niet zo goed waar ik precies aan begon. Gelukkig kwam er al snel een uitgebreide e-mail die duidelijkheid bracht. Vooral de bijbehorende lijst met een opsomming van mogelijke acties waarmee ik mijn uitstoot kon verminderen, was een heel goed startpunt om mee aan de slag te gaan. Daarnaast bleek ik bij die eerste editie van januari 2017 meer dan 500 ‘medestrijders’ te hebben.
Uit die actielijst blijkt ook dat de challenge voor een heel breed publiek geschikt is. Voor wie nog niet zo bezig was met duurzaamheid is de keuze groot. Sommige acties kosten veel minder moeite dan andere acties en de ene levert weer meer uitstootreductie op dan de ander. Omdat ik de ‘makkelijke’ hokjes al afgevinkt had, moest ik echt een stapje verder. Het uitzoeken van een aantal acties dwongen me ertoe om te kijken wat ik nog verder kan doen en daarmee werd het ook echt een uitdaging.
Het idee van de organisatie om het klimaatprobleem behapbaar te maken, komt heel goed tot uiting in hun e-mails. Elke werkdag geven ze hiermee een goed overzicht van praktische tips over een bepaald onderwerp waar jij en ik direct mee aan de slag kunnen. Voor wie vijf e-mails in de week teveel van het goede vindt, is het ook mogelijk om alleen de wekelijkse samenvatting te ontvangen.
Van die ruim 500 deelnemers waren er bijna 200 te vinden in de Facebookgroep van de Footprint 5000-challenge. Het uitwisselen van tips en ervaringen bleef niet beperkt tot de eerste week, maar ging onvermoeibaar door. De een wil iets weten, de ander heeft de gouden tip. Na een tijdje werden de vorderingen, successen en worstelingen gedeeld, waardoor nog meer waardevolle informatie werd gedeeld. Behalve dat ik erachter kwam dat ik intussen al aardig wat duurzaamheidskennis verzameld heb, heb ik vooral op een heel positieve, motiverende manier ook weer heel veel bijgeleerd. En het gevoel dat je samen aan de slag bent, geeft toch ook echt wel die extra motivatie en maakt het socialer, leuker en gezelliger.
Mijn doelen en vorderingen
De doelen die ik uitgekozen had, bestonden voor een groot deel uit acties met een indirecte impact. Zo ben ik bezig gebleven met het onder druk zetten van mijn pensioenfonds (en allerlei andere instanties die in fossiele energie investeren) en teken en verzamel ik petities. Intussen ben ik nog lekker aan het bloggen en probeer ik mijn bereik langzaamaan een beetje uit te breiden. Op feestjes en tijdens de lunch is duurzaamheid een regelmatig terugkerend thema waar veel mensen interesse voor blijken te hebben en graag ‘iets’ mee willen doen.
De echte uitdagingen zaten hem meer in gedragsverandering. Zo nam ik me voor om mijn zuivelconsumptie wat te beperken, maar dat is niet zo goed gelukt. Ik had nog veel te veel kaas in huis in het begin van de maand en dan is het lastig om er vanaf te blijven. Mijn broodje kaas bij de lunch heb ik regelmatig vervangen door een restje avondeten of een boterham met hummus of guacamole en ik heb eens sojayoghurt gekocht voor het ontbijt, maar dat effect heb ik waarschijnlijk volledig teniet gedaan met lekkere kaasjes op verschillende feestjes. Zou kaas dan stiekem toch verslavend zijn?
Het in de gaten houden van de afkomst van groente en fruit ging iets beter. Aangezien er hier in de winter niet zo heel veel groeit, hebben we na alle Nederlandse kolen, knollen, paddenstoelen, aardappelen en spruitjes het toch iets verder van huis gehaald. De mandarijnen, courgette en kiwi’s zijn per vrachtwagen of boot uit Zuid-Europa gebracht. Verder hebben we ook wat groenten uit de diepvries en uit blik gegeten. De bananen kwamen weliswaar van ver, maar wel met de boot. Alleen die avocado’s voor de guacamole waren waarschijnlijk niet de beste keuze.
Waar geen officiële punten mee te scoren waren, maar wat ik toch wilde proberen, is het ontwijken van producten met palmolie. De muesli is intussen vervangen voor een palmolievrije variant. Het bladerdeeg, de bouillonblokjes en pindakaas met palmolie erin zijn nog niet op, dus daar moet ik nog op letten als ze aan vervanging toe zijn. En ik moet nog een alternatief bedenken voor de oude vertrouwde palmoliepizza voor als we echt geen zin hebben om te koken. Gelukkig is er bijna altijd wel een overgebleven maaltijd te vinden in de vriezer.
Kleding en spullen heb ik weer helemaal niet gekocht. Mijn vriend heeft namens ons beiden wel een elektronisch gadget gekocht om cadeau te doen. Geheel tegen mijn cadeau-principes in natuurlijk, maar het was erg passend, zou lang mee moeten kunnen gaan en ik had op het moment ook niet echt een beter idee. Goed smoesje, toch?
Door het enthousiasme van andere deelnemers ben ik me tijdens de maand ook nog gaan voornemen om erop te letten dat ik de verwarming ‘s avonds wat eerder omlaag zet. Ondanks de dikke trui, warme sloffen en dekentje was een dagje thuis werken met de verwarming op 19 °C helaas totaal niet voor herhaling vatbaar. Het moet wel leuk blijven.
Het vervolg
Ondanks – of dankzij – de vele deelnemers aan de challenge heeft de organisatie besloten om in februari een vervolg te organiseren. Enerzijds om steeds een stapje verder te gaan richting een klimaatneutraal leven met iedereen die inmiddels in actie gekomen is, anderzijds om ook een begin te maken met iedereen die nog niet zo goed weet hoe of waarmee hij aan de slag kan gaan. One challenge fits all.
Ik ga zelf in ieder geval verder met mijn voornemens, want het heeft natuurlijk geen zin om volgende maand weer kilo’s vlees te eten, de verwarming op 22 °C te zetten en een vliegvakantie te boeken. De komende tijd zal ik nog eens teruggrijpen naar de actielijst om te kijken of er een extra doel bij kan komen, terwijl ik intussen mijn huidige doelen langzaamaan verbeter.
Tenslotte wil ik ook jou uitdagen om mee te doen met de Footprint 5000-challenge. Zoals gezegd, je kan het zo moeilijk of makkelijk maken als je wil, maar alle beetjes helpen. Met hoe meer mensen we die grotere en kleinere verbeteringen realiseren, hoe groter onze invloed op een betere toekomst. Waar wacht je nog op? Schrijf je in op Footprint 5000.nl!