Getest: de maaltijdbox van De Krat

Een maaltijdbox vol verse, lokale en zo duurzaam mogelijke ingrediënten in combinatie met veelbelovende recepten. De Krat biedt precies dat en vroeg of ik het eens wilde uitproberen. Maar natuurlijk wil ik dat!

Dit artikel is geschreven in samenwerking met De Krat. Zoals toegelicht in de disclaimer deel ik uitsluitend mijn oprechte mening.

Sinds een paar jaar wint de maaltijdbox rap aan terrein. Stiekem zit ik daar al een tijd met een schuin oog naar te kijken, terwijl ik me afvraag of het wat voor ons zou zijn. Mijn vriend neemt regelmatig maaltijdpakketten uit de supermarkt mee, waarmee we in een handomdraai een curry of lasagne op tafel zetten. En met een maaltijdbox hoeven we niet eens meer zelf te bedenken wat we deze avond nou weer eens gaan eten. Lekker makkelijk dus.

Wat me tegenhield om een box te nemen, is dat ik het ook wel fijn vind om zelf die courgettes te bekijken voordat ik er eentje kies, om af en toe een bijna over datum-product te kunnen redden, om toe te kunnen geven aan een plotselinge drang naar een bepaald gerecht en ook wel omdat zo’n box niet echt goedkoop is. En bovendien, welke zouden we dan kiezen uit het enorme aanbod?

Mijn vragen en nieuwsgierigheid werden gehoord, want De Krat vroeg of ik hun maaltijdbox wilde uitproberen.

De Krat

Eerlijk gezegd had ik nog nooit van De Krat gehoord, terwijl het juist de allereerste maaltijdbox van ons land blijkt te zijn. Eerst maar eens even spieken op de website.

De maaltijdboxen van De Krat blijken gevuld met lokaal en eerlijk geproduceerde producten uit het seizoen. Je kan van alle producten precies zien wie de leverancier is, dus dat is wel zo transparant. Niet alles is helemaal biologisch, maar ik vind er wel wat voor te zeggen om liever groente uit de volle grond of uit onverwarmde kassen te halen dan dat je per se biologisch wil hebben dat misschien wel van ver moet komen. Dat De Krat ook B Corp-gecertificeerd is geeft mij genoeg vertrouwen dat het ook echt behoorlijk duurzaam is.

De Krat levert de Gemakskrat met elke week een maaltijd met vlees, een vegetarische maaltijd en de derde maaltijd is afwisselend vlees of vis. Daarnaast biedt De Krat ook de Gemakskrat Vega met drie vegetarische gerechten. In de Weekendkrat Extra vind je naast brood, kaas, yoghurt of jam ook twee maal vlees of vis en heel veel groente, waarmee je zelf gerechten kunt samenstellen aan de hand van voorgestelde recepten.

De grootste overtuigingskracht kwam dan ook juist van al die lekkere recepten die ik op de website zag staan. Hier kun je vinden wat er deze, vorige en volgende week in de krat zit. En oef, daar had ik wel zin in!

De test

Om te testen of de verwachtingen een beetje waargemaakt konden worden, bestelde ik een Gemakskrat Vega voor 2 personen. Hierin zitten ingrediënten en bijbehorende recepten voor drie maaltijden.

Bezorging

Je kan aangeven of je de krat op maandagavond, donderdagavond, vrijdagavond of zaterdagochtend wil laten bezorgen en dan krijg je een dag van tevoren het specifieke tijdstip te horen. Ik koos voor maandagavond.

De bezorging was niet de allerbeste binnenkomer. Eerst kwam er geen e-mail, waardoor ik ‘s ochtends niet wist of ik me die avond naar huis moest haasten en we van de krat zouden eten of dat ik nog naar de supermarkt zou moeten. Op de dag zelf volgde er gelukkig wel een sms van PostNL dat ze begin van de avond zouden komen. Vervolgens kreeg ik afleverbevestiging vóór de afgesproken tijd, vond ik geen briefje in de bus en hadden mijn buren ook niks aangenomen.

Toen de bezorger alsnog kwam, kreeg ik een krat waar vlees en vis in bleek te zitten. Even later stond de bezorger opnieuw op de stoep met een tweede, nu wel vegetarische krat. Hij wist ook niet wat hij met die eerste moest en tegen de tijd dat ik contact had met De Krat, was niet alles meer lang houdbaar en het vlees ontdooid, dus zijn we maar met beide kratten gaan koken. Dat vond mijn vriend dan wel weer erg leuk en voor jullie heb ik nu ook maar meteen een soort dubbele review.

De oogst

Nog enigszins in verwarring over de bezorging pakte ik de krat uit. Wat een berg groente! Daar werd ik wel weer blij van. Het zag er ook allemaal krakend vers uit. Een grote bos paarse boerenkool die ik anders niet zo snel zou kopen, vond ik nu ineens wel interessant. Ik had er tenminste receptjes bij die me vertelden wat ik hiermee kon doen.

Het viel me trouwens ook direct op dat er vrij weinig plastic in de krat zat, dus dat is een fijne meevaller. De meeste groenten lagen los in de krat of in een papieren zakje. De krat zelf kun je weer mee terug geven, zodat die ook opnieuw gebruikt kan worden.

Maar oeps, waar was de paneer? Het kan natuurlijk altijd eens gebeuren dat er wat misgaat bij het vullen of vervoeren van de krat. Een uitje hadden we wel kunnen missen, maar die paneer leek me nou juist vrij essentieel en bleek bovendien compleet onvindbaar in onze supermarkt. Gelukkig stuurden ze de paneer nog even na. Als je een abonnement op De Krat hebt, worden dit soort foutjes goedgemaakt door een kleinigheidje toe te voegen aan de volgende krat die je ontvangt.

De maaltijden

Tussen de ingrediënten zat ook het receptenboekje. Ik kon haast niet kiezen met welk recept ik ging beginnen, want het zag er allemaal even lekker uit. De ingrediënten voor de stamppot zouden het langst goed blijven en ik wilde nog op zoek naar een vervanger voor de paneer. Het bakken van die vis wilde ik bovendien graag aan mijn vriend over laten, dus ik begon met de pasta.

We maakten steeds de vegetarische en niet-vegetarische gerechten tegelijkertijd, want ze zijn grotendeels hetzelfde. Zo konden we er meteen twee dagen van eten zoals we dat normaal gesproken ook altijd doen. Superhandig trouwens dat boven de recepten staat welke ingrediënten je voor een ander recept ook nog nodig zal hebben, zodat je niet per ongeluk alles al op maakt.

Pasta met spruitjes, broccoli en boerenkoolchips
Het klonk als een eenvoudig recept, maar wat een werk! De keuken was bijna te klein voor de vele pannen, ovenschaal en vergiet die nodig waren en ik was – ook vanwege het combineren van de twee kratten – bijna een uur bezig. Daar krijg je dan wel weer een gerecht voor dat ook echt een stuk spannender is dan de pasta pesto die ik er anders van zou maken.

De pasta werd op smaak gemaakt met citroen, rode peper, knoflook en – voor de vleeseters – met ansjovis. Voor mij was er nog extra pecorino en daar waren ze tot mijn vreugde helemaal niet zuinig mee geweest.

De boerenkool bleek niet helemaal vegetarisch te zijn, maar dat zien we dan maar als bewijs voor dat het onbespoten is. Het wassen en drogen hiervan kostte nog de meeste tijd. De boerenkool ging in stukjes en met olie, zout en peper de oven in. Het een verrassend lekkere krokante touch voor bij de pasta. En o ja, er ging ook nog een mini-salade bij. Alsof het nog niet genoeg was!

Ondanks (of juist dankzij) de lange bereidingstijd – die overigens wel aangekondigd stond op de website – viel het gerecht bij ons erg in de smaak. Veel groente, goede smaak en een bijzondere twist. De porties zijn trouwens behoorlijk groot. Doordat we twee kratten tegelijk kookten, konden we er sowieso twee keer van eten, maar ik had na twee normale porties alsnog een goede lunch over.

Bloemkool-kikkererwtensalade met herfstburger of scholfilet
De kikkererwten werden geroosterd in de oven. Omdat de bloemkool er niet bij paste in ons kleine oventje, ging die maar even in de pan evenals de paarse boerenkool die door het koken groen werd. De dressing bestond uit citroen, knoflook, olijfolie, zout en peper en er ging nog een flinke berg verse dragon en peterselie overheen. Alsof hij uit eigen tuin stond te koken, riep mijn vriend vanuit de keuken.

Voor het vega-recept was er nog een granaatappel, maar die was groot genoeg om door de gehele salade te mengen. Mijn vriend at er de scholfilet met kappertjes bij en ik had een heerlijk kruidige, veganistische herfstburger van onder andere pompoen, zoete aardappel en tarwe.

Ook dit gerecht viel weer heel goed in de smaak. De salade was lekker divers en smaakvol dankzij die verse kruiden. Zeker in combinatie met de herfstburger zou dit gerecht helemaal niet misstaan bij het kerstdiner.

De porties waren trouwens alweer zo groot, dat ik de volgende dag geen boterhammetjes hoefde te smeren voor de lunch.

Indische hutspot
Tenslotte hadden we nog een Indische hutspot tegoed. De uien en wortelen gingen met kurkuma en komijn – bij gebrek aan een braadpan – in de wok, terwijl de aardappels gekookt werden. Na het stampen van de aardappels ging de groente hierbij.

In de ene pan bakte ik het gehakt en in de ander de in blokjes gesneden paneer, beiden bestrooid met kerriepoeder. Daarna ging er bij allebei nog een sausje bij van knoflook, sojasaus en sambal. Dit gerecht was het minste werk om te maken.

De stamppot is mild gekruid en de gestoofde groente smaken beter dan de platgekookte wortels van je oma. Het gerecht wordt wel pas echt lekker door het gehakt dan wel paneer, omdat dit wat meer pit heeft.

En ik durfde er nog niet helemaal op rekenen, maar wederom bleef er na twee keer eten nog een kleine portie over. Met zulke meevallers maak je mij wel serieus blij hoor.

Geslaagd?

Na wat gedoe met de bezorging en het nasturen van de paneer kunnen we toch concluderen dat we heerlijk gegeten hebben de afgelopen week. Alle gerechten zitten bomvol groente, alles is vers en het voelt heel fijn dat alles zoveel mogelijk biologisch, duurzaam en eerlijk is. Niks geen minuscule broccoli of verschrompelde wortelen zoals je biologische groente in de supermarkt soms aantreft. Wel alsof het vers van het land komt.

De recepten zijn erg fijn. Sinds we vegetarisch koken hebben we veel profijt gehad van allerlei recepten. Die waren niet allemaal een even groot succes, maar deze zijn allemaal wel voor herhaling vatbaar en bovendien een stuk bijzonderder dan de meeste recepten van de Appie. De vegetarische krat is daardoor ook een goed hulpmiddel voor mensen die vaker vegetarisch willen eten, maar daar nog wat inspiratie bij kunnen gebruiken.

De maaltijdbox heet de Gemakskrat, een naam waar ik als luie koker wel voor viel. Maar het gemak zit hem niet echt in het bereiden, want dat bleek nog aardig tijdrovend. Iets té naar mijn zin. Het gemak zat hem dit keer ook niet helemaal in het thuisbezorgd krijgen van de ingrediënten, maar ik ga er vanuit dat dat meestal beter verloopt.

Het grootste gemak zit hem er vooral in dat er heerlijke, lokale ingrediënten voor je zijn uitgezocht en – wat ik zelf altijd erg fijn vind – dat je niet elke dag zelf moet verzinnen wat je gaat eten die avond. Dat idee en de uitvoering daarvan zijn zeer geslaagd bij De Krat.

Vaker aan de maaltijdbox?

Bij maaltijdboxen dacht ik altijd dat het zijn doel een beetje voorbij schiet, omdat je alsnog naar de supermarkt moet voor je ontbijt en brood en andere dingen, terwijl je een hoop geld betaalt voor een maaltijd waar je misschien net niet zoveel zin in hebt. Nu zie ik het meer als een aanvulling. Je blijft tussendoor zelf nog steeds boodschappen doen en dat is eigenlijk ook wel zo fijn. Maar met een maaltijdbox hoef je in de supermarkt niet meer zoveel mee te nemen en wordt er iets lekkers voor je uitgezocht. Bij drie gerechten in of om de week is er bovendien nog genoeg ruimte voor eventuele burrito- en lasagne-cravings en blijf je niet onverhoopt met ingrediënten zitten als je een keer buiten de deur eet.

Mijn vriend is helemaal overtuigd en wil best vaker zo’n krat. Misschien dan wel liever om de week dan elke week en laat dat nou net gewoon kunnen bij De Krat. Een weekje overslaan, een tijdje pauzeren of eenmalig bestellen kan ook allemaal. Ik zou dan in ieder geval voor de vierpersoons krat gaan, zodat we weer steeds voor twee dagen in één keer kunnen koken.

Het enige wat me tegenhoudt om meteen een abonnement af te sluiten is de prijs – die bij De Krat overigens heel vergelijkbaar is met de meeste andere maaltijdboxen, maar toch een stukje duurder dan wanneer ik het zelf koop – en vooral de bereidingstijd. Vooral doordeweeks wil ik eigenlijk gewoon zo snel mogelijk iets warms op tafel, want anders word ik hangry.

Of we dit experiment gaan voortzetten met een tweewekelijks abonnement moeten we dus nog even zien, maar anders is de kans wel behoorlijk groot dat we nog wel eens een los kratje zullen bestellen. En dan wel bij De Krat, want inmiddels lees ik ook dat ze bij allerlei maaltijdbox-vergelijkingen als beste uit de bus rollen en dat verbaast ons allerminst.

Over losse kratjes gesproken. Voor kerst zijn er de speciale Kerstkrat en Kerstkrat Vega met daarin ingrediënten en recepten voor een viergangen-kerstmenu. Afgaande op de afgelopen week durf ik wel te verwachten dat dit zeer kerstwaardig zal zijn. Interesse? Bestel deze krat dan tot uiterlijk 14 december om drie uur ‘s middags.

Heb jij wel eens een maaltijdbox gehad? Wat vond je daar wel en niet fijn aan of wat weerhoud je ervan om er eentje te proberen?