Een menstruatiecup, is dat wat? Na alle theorie wilde ik het wel eens ervaren. Zouden de voordelen opwegen tegen de nadelen?
Lieve vrienden, familie en collega’s. Leuk dat jullie meelezen, maar als je liever niet té veel van me wil weten, ben je bij deze gewaarschuwd.
Onlangs stelde ik je uitgebreid voor aan de menstruatiecup, besprak de voor- en nadelen, zocht uit hoe je hem kan schoonmaken en had het nog even over het toxische shock syndroom. Eén grote vraag bleef over: hoe bevalt zo’n ding eigenlijk?
De afgelopen honderd jaar gebruikte ik tampons en dat beviel me eigenlijk wel prima. Ik had nooit last van lekkages of irritaties en het was wel lekker makkelijk en snel. Maar ja, ook de biologische versie veroorzaakt nog steeds een hoop afval. Wasbaar maandverband zag ik niet echt zitten.
Volgens mij was het begin 2016 toen ik voor het eerst van een menstruatiecup hoorde, maar het duurde nog een jaar voordat ik er eindelijk eentje in huis haalde. Het blijkt wel hoe gehecht je bent aan je oude vertrouwde gewoontes – ik blijkbaar wel in ieder geval – als de stap naar een cup zo groot en spannend lijkt, terwijl ik me achteraf afvraag waarom ik dat in vredesnaam niet al veel eerder gedaan had.
Inmiddels gebruik ik nu ruim anderhalf jaar een menstruatiecup. Hoog tijd om mijn ervaringen te delen. Hopelijk heb je er wat aan als je ook een cup overweegt.
Cup kiezen
Met de informatie van onder andere menstruatiecup-info.nl, het artikel van Rose Eveleth en de video’s van Precious Stars Pads probeerde ik te bepalen welke maten ik nodig had. Ik vermoedde dat ik een smalle, gemiddeld lange en gemiddelde stevige cup moest hebben, maar helemaal zeker weten zou ik nooit en ik moest er uiteindelijk dus maar gewoon eentje gaan proberen.
Eerste indruk
Holy shit, wat een enorm ding! Ik heb serieus de verpakking nog gecheckt om te kijken of ik wel echt een kleintje had gekregen. Oké, zucht, hier moet ik het dus mee gaan proberen. Eerst schoonmaken en wat oefenen met vouwen. Is al die origami echt nodig? Ik hoop het eigenlijk wel met een makkelijke vouwtechniek af te kunnen.
Staan, hangen, liggen of hurken was het niet echt voor mij. Op de wc zit ik beter en kan ik me ook beter ontspannen. De eerste poging kreeg ik niet veel voor elkaar, maar daarna ging het beter. Ik vond het alleen lastig om te bepalen of hij dan ook daadwerkelijk goed zat. De eerste dag droeg ik hem thuis en voelde hem soms nog zitten. Later kroop hij vanzelf wat omhoog en dat was comfortabeler.
De eerste paar keer kookte ik de cup in een pannetje op het gas, maar ik heb al snel een siliconen bakje gekocht voor in de magnetron. Ondanks dat dat bakje eigenlijk net te breed is waardoor de cup ondersteboven kan draaien, is het een stuk makkelijker dan met het pannetje. Geen idee of dat dat stiekem eigenlijk minder duurzaam is, maar onze magnetron draait tenminste wel op groene stroom. En het is voor het idee ook wel fijn om je cup niet in dezelfde pan te gooien als je eten.
Tweede indruk
Ik kan de cup eigenlijk altijd de volle twaalf uur dragen zonder te lekken. Hoe fijn! Ook voel ik hem meestal niet eens zitten en begrijp ik waarom sommige mensen hem zeggen te vergeten. Mijn krampen verminderen niet door het dragen van de cup, maar zolang het ook niet erger is, is dat oké.
Het verschonen vind ik nog wel een dingetje. Bij het vervangen van een tampon hoefde ik altijd slechts één vinger te besmeuren, maar nu moet ik toch wat verder hengelen. In theorie blijft de buitenkant van je cup schoon en beweren veel gebruikers nauwelijks vieze vingers te krijgen. Was het maar zo’n feest. Misschien komt het door het bloed wat bij het verwisselen wat naar beneden loopt, maar het is toch wel echt wat bloederiger dan met tampons.
Na een tijdje wist ik nog steeds niet of de cup nou echt goed zat. Ik twijfelde of de cup wel goed openklapte. Allerlei verschillende vouwtechnieken haalden niet zoveel uit. In de schematische tekeningetjes en filmpjes zie je altijd vagina’s in de vorm van een regenpijpje, maar ik heb het idee dat de werkelijkheid nogal anders is. Meer een soort ingedeukt regenpijpje in mijn geval.
Daarnaast voelde ik het steeltje soms en dan wilde ik hem korter knippen, terwijl hij een andere dag zo diep zat dat ik het steeltje niet echt wilde missen.
Lekken heeft de cup nooit gedaan, dus ik ben het maar een tijd zo blijven gebruiken. Ondanks de kleine ongemakjes vond ik de cup eigenlijk al meteen al een blijvertje. Geen stinkende tampons meer in de prullenbak, hoera!
Een tweede cup
De twijfel over het volledige openklappen bleef. Had ik misschien een stevigere cup nodig? Of een grotere? Ik kon het niet goed bepalen. Misschien verklaarde een net niet ideale maat ook wel waarom het verschonen iets bloederiger was dan nodig lijkt te zijn.
Een beetje op goed geluk kocht ik een andere cup die een heel klein beetje groter is. De bovenkant is wat dikker en stugger, waardoor het inbrengen en verwijderen iets lastiger maar nog wel goed te doen is. Het uitklappen is ook met deze cup geen overduidelijk succes. De cup blijft een beetje platgedrukt, dus die ingedeukte regenpijp van mij wint het blijkbaar gewoon van menstruatiecups en misschien is dat ook oké.
Bij het verwijderen merk ik nu wel dat ik echt goed in de bodem moet knijpen, voordat ik de cup kan verwijderen, dus hij lijkt toch iets beter ‘vast’ te zitten. Ook heb ik met deze cup minder last van het steeltje en laat ik hem uiteindelijk maar op de oorspronkelijke lengte.
Ervaring na anderhalf jaar
De tweede cup is een blijvend succes. Ik heb geen last van lekken, voel hem niet zitten en het verschonen gaat prima. Hij is net iets comfortabeler dan de eerste cup. Krampen zijn er helaas ook bij deze cup niet minder om geworden. Ik vind het nu ineens een heel gek idee dat ik zolang enorm veel stinkende tampons in de prullenbak heb gemikt.
Zelfs op de zwaarste dagen hoef ik niet vaak te verschonen en ik kan hem blijven dragen tot aan de allerlaatste druppel zonder dat het uitdroogt van binnen. Vanwege de informatie over het toxische shock syndroom ga ik nu wel elke acht uur verschonen, maar ook na twaalf uur dragen is de cup nog nooit helemaal vol geraakt. Het enige lekje ontstond pas nadat ik de cup vergat te verschonen en maar liefst zo’n 14-15 uur in had. Dat is natuurlijk sowieso niet de bedoeling! Oepsie.
Eigenlijk verschoon ik altijd thuis. Eerst deed ik dat ‘s ochtends en na het avondeten, nu doe ik dat ‘s ochtends, zodra ik thuiskom en voordat ik ga slapen. Het verschonen blijft nog altijd iets minder schoon dan gehoopt. Mijn menstruatiebloed is nogal slijmerig en als ik de cup eruit vis, is het helaas niet alsof ik alleen een glaasje water leeg kieper. Het slijmt hangt aan de cup en aan mij. Daarnaast blijft de buitenkant van de cup een beetje schmutzig en daardoor worden mijn vingers dat ook.
Gelukkig zit onze wc pal naast de kraan, dus thuis is dit geen probleem. Ik spoel eerst de cup en mijn vingers schoon onder de kraan, terwijl ik op de wc blijf zitten. Dan zet ik de cup op de wastafel, terwijl ik mezelf schoonmaak en daarna doe ik de cup weer in. Wat ik vervelender vind is dat mijn vingers meer stinken dan na het vervangen van een tampon. Het maakt niet uit zoveel zeep ik gebruik. Na het wassen van mijn handen sprenkel ik er nu wat azijn overheen en spoel dat weer af. Dat helpt wel, maar als iemand een beter idee heeft, hoor ik het graag.
Er wordt nogal makkelijk gedaan over het verschonen van je cup zonder water, maar ik zou serieus niet goed weten hoe het zou moeten. Op mijn werk is er alleen een wasbak buiten het wc-hokje, dus ik ben blij dat het niet nodig is om gedurende de werkdag te verschonen en als we spontaan gaan borrelen kan ik hem wel wat langer dragen. Met een cup op wereldreis zie ik niet echt voor me. Of nou ja, met een hoop papiertjes, flesjes water en geknoei. Liever niet, maar misschien moet ik thuis gewoon eens oefenen.
Conclusie
Misschien klinkt het je zo alsnog als een hoop geklungel in de oren, maar ik peins er niet over om weer aan de tampons te gaan. Nou ja, misschien nog ooit tijdens die wereldreis dan.
Het is heerlijk om niet steeds naar de wc te hoeven en daar dan ook niet over na te hoeven denken. Een dagje weg, uitgelopen vergadering of spontaan uitje naar het zwembad zijn allemaal geen probleem meer. Behalve dat ik nog altijd geen blauw water vloei, voel ik me toch bijna zo’n blij huppelkutje uit de reclames die lachend durft te bukken met een witte broek aan.
Huppel jij al lachend in een witte broek? Als je nog nooit een cup geprobeerd hebt, kan ik je zeker aanbevelen om het eens te proberen!
Leuk dat je je ervaring deelt! Ik herken veel van wat je zegt. Geen stank, geen droogheid, geen gesleep met maandverband en tampons. Bij mij is het eruit halen alleen nooit ‘volgens het boekje’ gegaan: als ik de onderkant inknijp gebeurt er vrij weinig. Ik moet echt helemaal met mijn vinger naar de bovenhand om het vacuüm te verbreken. Dus altijd een beetje een bloederige bedoening. Maar dat is ook zo weer omgespoeld. De eerste keer dat ik de cup op een openbaar toilet verwisselde voelde als een overwinning! Ghehe. (Er was wel een kraantje aanwezig.) Op mijn werk is geen kraantje dus neem ik altijd een beker water mee. Iets lastiger maar wel goed te doen! Gelukkig kan ik het ook meestal thuis doen. Ik ben nu volgens mij voor het eerst met de cup op vakantie. De publieke toiletten zijn helaas niet al te schoon maar ik heb altijd wel een fles water bij de hand, dus denk dat het goed moet komen. In ieder geval heb ik nooit meer het probleem dat ik in allerijl op zoek moet naar maandverband of tampons. Hoera voor de cup! (Naar aanleiding van jouw vorige blog ga ik wel echt beter letten op het elke 8 uur verwisselen. Maar soms vergeet ik gewoon dat ik ‘m draag!)
Bedankt voor het delen van je ervaringen. Ik vraag me dus wel serieus af hoe je dat doet met een beker of flesje water. Zet je je cup eerst weg om jezelf schoon te maken en sta je dan op om je cup schoon te spoelen? Of blijf je gewoon zitten? Ik heb het idee dat ik handen tekort kom :’)
Haha, goeie vraag hoor! Ik blijf gewoon zitten en pak dan met m’n linkerhand (die nog schoon is) de beker of fles. En spoel de cup dan boven het toilet af, zo goed en zo kwaad als het gaat. Echt handig is het niet natuurlijk. Ik moet trouwens ook wel een kanttekening plaatsen bij hoe makkelijk het is om het op vakantie in een openbaar toilet te doen: soms zijn de toiletten gewoon te vies (overal spetters van het een of ander), soms is er geen handzeep, of de wc is al half verstopt, of er is maar 1 wc en er staan andere vrouwen te wachten. Tja. En dan ben ik nog in Europa dus geen idee hoe handig het is als je naar Azië gaat bijvoorbeeld.
Hihi, dank je. Ik zal eens thuis oefenen, voordat ik naar Azië ga 😉
Ben op zich super tevreden over de cup en zie een hoop voordelen. Vind het alleen nogal vies om hem er weer uit te halen maar vooral ook pijnlijk….herkenbaar en mensen nog tips?
Het is bij mij ook echt wel wat meer geklieder dan met een tampon. Daarom zorg ik dat ik me alleen verschoon op plekken waar een fonteintje bij de wc is. Eigenlijk lukt dat altijd wel en het hoeft zelfs bijna nooit buitenshuis. Ik probeer hem bij het eruit trekken weer een beetje dubbel te vouwen. Dan is het vacuum er af en is ie wat compacter als ie naar buiten komt. Als dat niet werkt voor jou, kun je misschien eens een zachtere cup proberen.
Interessant om ook jouw ervaringen te lezen! Ik heb ook enorm veel video’s van Precious Starts Pads gekeken.
Wat betreft het niet volledig openvouwen: soms heb ik dat ook. Ik trek m dan aan het steeltje iets omlaag en duw hem dan weer omhoog, meestal voel ik hem dan goed vacuum zuigen en weet ik dat hij vast zit. Ter controle voel ik altijd even met mijn vinger of de bodem mooi rond (niet ingedeukt) voelt rondom.
Buiten de deur neem ik tegenwoordig een pakje vochtig toiletpapier mee om mijn cup mee schoon te maken, mocht er geen kraantje zijn.
Mocht je meer van mijn ervaringen en tips willen lezen, dat kan hier: http://www.cherrycharlie.nl/menstruatiecup/
Toffe video’s hè? Heb er veel aan gehad. En ook aan het lezen van ervaringen van anderen, dus dank voor het delen 🙂
Dat omhoog en omlaag bewegen doe ik ook wel, of soms wat ronddraaien en kantelen. Ik voel hem bijna nooit echt vacuüm zuigen, maar hij lekt ook nooit dus dan zal het wel goed zijn, lijkt me.
Leuk dat je je ervaring deelt. Ik herken veel van wat je zegt! In het begin was het vaak zo’n gedoe om de cup eruit te krijgen dat ik even een maand ‘pauze’ heb genomen. Maar inmiddels wou ik dat ik al veel eerder aan de cup gegaan was! Ik span zelf altijd m’n bekkenbodemspieren een paar keer aan als ik het idee heb dat de cup nog niet goed uitgeklapt is. Soms zit ie dan toch nog niet helemaal goed en voel ik ‘m later, als ik een bepaalde beweging maak, ineens goed schieten. Het eruit halen is bij mij nooit ‘volgens het boekje’ gegaan: als ik in de bodem knijp gebeurt er weinig. Ik moet helemaal met mijn vinger naar de bovenkant gaan om het vacuum te verbreken. Dat levert dus bloederige vingers op, maar dat is ook zo weer schoon. De eerste keer dat het me lukte om de cup op een openbaar toilet te verschonen voelde echt als een overwinning, haha! (Er was wel een kraantje gelukkig.) Inmiddels heb ik daar dus geen stress meer over, en ook op m’n werk lukt het (daar is geen kraantje, maar ik neem dan een beker water mee). Waar ik wel last van heb, is dat er wel eens wat naast lekt op de heftigste dag. Ik heb het idee dat dat niet komt doordat de cup vol is (dat kan namelijk bijna niet, zo groot als ie is), maar dat door de kracht die op de vagina staat of door de hoeveelheid bloed die langs de wand stroomt de cup niet meer helemaal vacuum is. Dat is wel vervelend (vooral als het ‘s nachts gebeurt), maar door een menstruatieslip te dragen hoef ik me nog steeds niet druk te maken over vieze kleren of lakens. Ik heb de cup nu volgens mij voor de eerste keer mee op vakantie. Superfijn om geen shitload aan maandverband/tampons mee te hoeven nemen of in allerijl ernaar op zoek te moeten gaan. De openbare toiletten zijn hier niet echt schoon, maar ik heb altijd wel een fles met water bij me. Conclusie van dit verhaal: ik ben superblij met de cup! Naar aanleiding van je vorige blog probeer ik ‘m wel echt elke 8 uur te verwisselen, maar soms vergeet ik gewoon dat ik ‘m in heb, zo comfortabel zit het!
Oeps, ik dacht dat er wat mis was gegaan met reageren dus nu staan er 2 lange verhalen van mij. :O
Soms moet ik reacties eerst goedkeuren voordat ze online komen te staan en dan zie je hem nog niet. Ik heb ze allebei geplaatst, omdat je in beide heel nuttige dingen zegt waarvan ik zeker weet dat iemand er wat aan heeft 🙂
Wat een heerlijk eerlijk artikel weer! Heel herkenbaar ook, met verschonen en slijm en schmutzigkeit, hahaha. Ik denk dat het heel normaal is allemaal, althans, ik heb hetzelfde 😉 En nooit meer terug naar tampons! Ik overweeg trouwens nu wel wasbare inlegkruisjes, maar dan voor de zekerheid voor als ik toch lek. Heb ik totaal geen moeite mee, vind het hetzelfde als wasbare luiers!
Ik heb ook een aantal wasbare inlegkruisjes. Zit heel aangenaam hoor! Blijkbaar is mijn menstruatie erg zwaar, want tijdens de zwaarste 24 u vul ik 3 keer een cup. Dus voor de zekerheid neem ik dan maar een katoenen inlegkruisje erbij.
Goed om te horen 🙂 Ik lek echt nooit, maar anders zou ik ook wel wasbare inlegkruisjes willen proberen. Wat minder dik en vies dan wasbaar maandverband, haha. Maar het is ook gewoon een kwestie van wennen, denk ik. Als je al poepluiers wast, stelt het natuurlijk niks meer voor 😀
Hier ook Team Cup. Herkenbaar artikel (‘Wat een groot ding!’ haha). Ik grapte vaak dat de tampon de beste uitvinding was die er ooit is gedaan, but I stand corrected. Ideaal. Ook ik ga niet meer terug! Lekvrij is nog wel een uitdaging (niet omdat het niet past, maar zit blijkbaar toch nog niet helemaal vacuum ofzo), dus ik heb inderdaad wasbare inlegdingen (van Ecofemme, krijgen meisjes in India er ook gelijk eentje). Helemaal niet zo vies omdat de cup het meeste opvangt. Zwemmen durfde ik alleen nog niet. Enneh.. dat toxische schock syndroom, daar dacht ik me niet druk over te hoeven maken, maar na dit artikel misschien toch ook niet meer de 12 uur volmaken… Dank!
Yeah, team cup! 🙂 Heb je hem al lang? Ik moet meestal wel even wiebelen, voordat hij goed zit, maar als hij blijft lekken zou je misschien toch eens een andere maat of stevigheid kunnen proberen. Het lukt mij nooit zo goed om te voelen of hij overal goed aansluit, maar uiteindelijk blijkt eentje van slechts een paar millimeter groter toch net beter te zitten.
Ik heb vroeger (dikke 20 jaar geleden) ook al een cup gebruikt. Het merk weet ik niet meer (ik dacht iets met “feta” of zo) bij DI gekocht. Daar ik de tweede dag van mijn periode altijd heel sterk bloedverlies had en tampons + maandverband niet voldoende bescherming gaven wilde ik de cup eens proberen.
Deze was van siliconemateriaal, zonder het steeltje. Uiteenvouwen was er ook niet bij. Even zoeken hoe de cup het beste kon ingebracht worden – zittend op wc was het comfortabelste – cup was niet hinderlijk en kon redelijk gemakkelijk verwijderd worden.
Ik gebruikte hem meestal enkel thuis want ik moest de cup meermaals per dag ledigen en thuis had ik een wasbakje voor mijn neus als ik op toilet zat. Ik gebruikte de tweede dag nog wel maandverband er bij maar de volgende dagen was de cup voldoende. Ik heb de cup blijven verder gebruiken tot het niet meer nodig was (ben inmiddels 68). Volgens mijn bevindingen zou ik deze zeker aanbevelen.
Wat goed zeg! Ik ken alleen één persoon die hem al tien jaar gebruikt, dus je bent de nieuwe recordhouder. Was de cup destijds al goed verkrijgbaar? Ik heb er echt een paar jaar geleden pas voor het eerst van gehoord, maar werk graag mee aan de terugkeer ervan 🙂
Ik gebruik ook al jaren de cup! Al is het niet huppelend in een witte broek, haha 🙂
Ondertussen heb ik er twee, want de eerste was ik eens kwijtgeraakt. Die vond ik dan een aantal weken later terug tussen het beddengoed. Ik steek mijn cup namelijk gewoon mee in de wasmachine als ie klaar is… Ik dacht dat hij op geheimzinnige wijze ergens in het wassalon verdwenen was, maar hij had zich gewoon verstopt in het hoekje van een laken.
Zo geeft de cup je leven ook meteen een vleugje mysterie.
Haha, goed verhaal :’)
Wordt de cup wel goed schoon in de wasmachine? Ik hoor ook wel eens dat hij in de vaatwasser kan, maar ik dacht dat je hem wel echt moet koken om bacteriën te doden. Hoewel een wasje op zestig graden ook genoeg zou moeten zijn voor je ondergoed…
Hij ziet er in elk geval picobello schoon uit als hij uit de wasmachine komt… Uitkoken is waarschijnlijk de beste manier om je cup volledig steriel te krijgen hoor, maar ik moet toegeven dat ik dat soms te veel werk vind en dan wint de gemakkelijkheidsoplossing het wel eens. Meestal gaat hij mee met de 60 graden was. Ik redeneer dan ook zo, als dat genoeg is om alles helemaal schoon en kiemvrij te krijgen voor mijn allergische snotterman hier in huis, zal het ook wel goed komen voor mijn cup 😉
Ja, ik denk dat je gelijk hebt. En anders kun je hem af en toe alsnog eens uitkoken. Dat vind ik trouwens in de magnetron echt veel minder gedoe dan in een pannetje.
Pingback: Menstruatiecup in het basispakket? Is dat een goed plan? - Huisvlijt
Haha! Ik heb zo gelachen om je review! Zo open, eerlijk en bovendien visueel geschreven dat ik je af en toe letterlijk zag klungelen. En dan dat azijnverhaal, wat slim! Ik huppel nog niet blij rond in een witte broek – die heb ik overigens ook niet – maar elke keer als ik weer eens in de Kruidvat kom en sta bij het schap met de maandelijkse rommel, denk ik ‘ach wat, zal ik gewoon eens 15 euro extra dokken en zo’n cup halen?’. Nu willekeurige reviews aan het lezen op internet en dit is de eerste die ik tegenkom. Maakt me alvast enthousiast, in elk geval!
Leuk om te horen! Heb je het inmiddels al aangedurfd om er eentje te proberen?
De post kwam net een paar dagen te laat! Ik heb er wel een besteld nu, samen met m’n vriendin. Er is een actie bij Holland en Barret, tweede voor 50%. Was weer mooi meegenomen als je toch net van plan bent er een aan te schaffen. Ben heeel benieuwd!!
Ik voel vaker en sneller aandrang om te plassen als ik hem draag en het duurt dan lang voor ik klaar ben. Kleine beetjes en niet goed uit kunnen plassen. Laatst platse ik over mijn hand toen ik hem eruit wilde halen en dacht klaar te zijn… Op zware dagen lekt hij gewoon door en heb ik inlegkruisjes nodig. Dit haalt het nut van de cup weer weg… Ook ben ik steeds bang door te lekken. Vooral de eerste dagen. Ik snap niet zo goed waarom zoveel mensen de cup aanprijzen en niet meer terug zouden willen. Wat mij betreft als een tampon niet vervuilend was, ging ik vandaag nog weer over op tampons. Die gedeukte regenpijp komt mij bekend voor! Hoe ik ook blijf draaien en verstellen, het tuutje komt nooit zó diep dat ik het niet voel.
Ik vroeg me al af of ik de enige was die het tuutje blijft voelen. Zijn daar misschien nog tips voor? Ik heb m al iets korter geknipt, maar op de een of andere manier blijft het randje een beetje ‘scherp’ en voel ik m continue bij het lopen, alsof ie er zo weer uitvalt. Heel onprettig.
De eerste dag red ik het er absoluut niet mee, kennelijk bloed ik meer dan gemiddeld.
Het is dat ik het vanuit milieuoogpunt nog even doorzet, maar heel eerlijk? Dat gepiel de eerste dagen, wanneer mijn slijmvlies ook nog eens super gevoelig is, vind ik echt niet prettig. Voor nu gebruik ik de eerste twee dagen tampons en daarna pak ik de cup erbij. Maar een blij huppelkutje kan ik mezelf nog niet echt noemen… 😉
Ben je nu al meer gewend? Dat scherpe randje herken ik niet. Misschien is ie gewoon iets te stug of breed voor jou?
Ik gebruik de cup nu voor het eerst maar met ‘verschonen’ merk ik dat ik erg bloed. Het blijft maar druppelen.
Is dit normaal, hebben jullie dit ook.
Of doe ik iets verkeerd?
Wauw, ik heb echt hardop zitten lachen bij het verschoonverhaal. Zo herkenbaar!
Ik gebruik nu denk ik zo’n 2/3 jaar dezelfde cup als jij nu hebt (organicup) en moet zeggen dat ik zeker in het begin nog best aan het klungelen was ermee. Het erin doen vond ik een gedoe, ik schrok van het formaat en ik had ook regelmatig dat ik alsnog lekte en hij dus niet goed zat. Eruit en er weer in was pijnlijk, waardoor ik echt wel even heb moeten doorzetten. Ook ik heb geen regenpijp! Eerder een pijp met allemaal uitstulpingen aan de binnenkant. Ik denk soms dat de cup daarom ook een beetje lekt, nog steeds wel eens. Daarom draag ik voor de zekerheid altijd wel een inlegkruisje erbij, dat is prima. Ik check ook vaak bij het inbrengen of hij mooi rond zit, geen deukjes e.d. Meestal hoe dieper, hoe beter in mijn geval.
Maar weet je wat ik wel vind? Dat toilethokjesbouwers wat meer rekening mogen houden met het feit dat vrouwen ongesteld worden. Waarom zit er niet in elke vrouwenwc een kraantje?? Soms niet eens een prullenbakje! Dat is een flink nadeel vind ik. Als je toch op je werk wil/moet verschonen, dan duik ik altijd de invalidenwc in, daar is tenminste een kraantje in dezelfde ruimte. Want om nou alleen te verschonen door met een beetje droog wc papier te vegen……nee bedankt. Ik heb het wel eens gepresteerd om dit wel te doen, prop wc papier in mn onderbroek te duwen, luisteren of er niemand anders is, gauw hokje uitstappen, cup afspoelen, bebloede handen wassen (want ja, ook ik heb gezellige slijmdraden die overal tegenaan plakken) en hard hopen dat er niemand binnenkomt, gauw weer hokje instappen en schone cup er weer in doen. Die mannen moesten eens weten waar wij allemaal mee te dealen hebben!
Oh ja, ik kook m dus wel uit in een steelpannetje. Mijn man vraagt dan of ik weer cup-a-soup aan het koken ben 😉