Tandenborstels van bamboe of bioplastic, floss van maiszetmeel en tandpasta in alle mogelijke substanties. Ik zocht naar de voor- en nadelen van alternatieve mondverzorging en testte er een aantal van.
Dit artikel is geschreven in samenwerking met TePe. Zoals toegelicht in de disclaimer deel ik uitsluitend mijn oprechte mening.
Als je begint met het verduurzamen van je leven, is het vaak relatief eenvoudig om te beginnen met het beperken van (plastic) afval in je badkamer. Dit zal niet direct zo’n groot verschil maken als bijvoorbeeld minder spullen – met name elektronica – kopen, minder vlees eten en vaker de auto laten staan, maar het is een makkelijk begin met een aangenaam zichtbaar resultaat dat je met een motiverend gevoel op weg kan helpen.
Zo heb ik in de afgelopen jaren mijn douchegel verruild voor stukken zeep, gebruik ik een washandje in plaats van een plastic douchepuff en hebben de plastic flessen shampoo plaats moeten maken voor de shampoo bar. Behalve dat deze producten minder afval veroorzaken, zijn de producten zelf vaak ook een stukje duurzamer in samenstelling, productie of verbruik.
Er was echter één categorie die tot voor kort hardnekkig onveranderd bleef: mondverzorging. Nu waren vier opzetstukjes van mijn elektrische tandenborstel en twee of drie lege tandpastatubes per jaar niet bepaald het grootste aandeel in mijn afvalproductie, maar alle tandenborstels en tandpastatubes in een mensenleven zijn toch ook niet niks. Daarnaast was ik ook gewoon nieuwsgierig naar wat de alternatieven zijn qua ingrediënten, verpakkingen en gebruik.
Duurzamere mondverzorging is goede mondverzorging
Voordat ik ga experimenteren met allerlei alternatieve vormen van tandverzorging, wil ik één ding voorop stellen: het moet absoluut goed zijn.
Mijn tanden zijn niet de allersterkste ter wereld, dus goede zorg staat voorop. Daarnaast kost het vullen van een gaatje bij de tandarts zo veel grondstoffen, energie en afval dat je daar een hele tijd met plastic tandenborstels en tubes mee in de weer kan. Duurzame mondverzorging is in de eerste plaats dus altijd goede mondverzorging.
Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst met een elektrische tandenborstel ging poetsen, merkte ik zoveel verschil dat ik eigenlijk niet meer zonder wil. Naast die tandenborstel prijkt sinds jaar en dag een tube Sensodyne. Die was me ooit aangeraden door de tandarts toen ik gevoelige tanden had en omdat het werkte, is dit zo ongeveer het enige product waarbij ik nogal merkvast gebleven ben.
Vanuit deze basis ga ik eens kijken wat er te proberen valt. Want naast mijn dagelijkse routine heb ik natuurlijk wel een handtandenborstel voor op reis en gebruik ik nog wel eens floss of andere producten.
Tandenborstels
Poets je met de hand? Dan zijn er verschillende alternatieven voor je standaard tandenborstel.
Bamboe en hout
Een tandenborstel van bamboe is de meest bekende. Onder andere HumbleBrush, Hydrophil, NextBrush, Acala, The Bamboo Brush Society en My boo maken tandenborstels met een handvat van bamboe en borstelharen van nylon. Na gebruik breek je de kop af of trek je de borstelharen eruit en gooi je het bamboe in de compostbak. De kop of haren gaan bij het restafval. Bij deze eco-merken heb je meer kans dat de tandenborstels onder goede omstandigheden gemaakt zijn dan wanneer je een rip-off van AliExpress trekt.
Georganics maakt tandenborstels van FSC-gecertificeerd beukenhout en nylon uit bioplastic. Het Duitse Kost Kamm, tenslotte, gebruikt eveneens FSC-gecertificeerd beukenhout, maar voegt daar haren aan toe van varkens of dassen. Heel erg natuurlijk, maar ik vraag of af of zo’n dierlijke grondstof wel duurzamer is dan nylon én of het net zo goed reinigt. Haren zijn namelijk veel ruwer en poreuzer, terwijl nylon bewezen effectief reinigt.
Let overigens sowieso goed op bij de claim ‘bioafbreekbaar’. Bamboe of hout zijn dit wel, maar de borstelharen meestal niet. Voor speciale nylon van plantaardige basis geldt dat dit alleen onder ideale condities afbreekt die je in je eigen gft-bak niet hebt. Ook zijn er bloggers die ontdekt hebben dat veel tandenborstelharen gewoon van nylon zijn, terwijl anders beweerd wordt. Dit kun je testen door een borstelhaar eruit te trekken en deze in een vlammetje te houden. Plastics zullen smelten, terwijl natuurlijk materiaal zoals dierenharen of bamboe zal verbranden. Gooi de haren voor de zekerheid in ieder geval altijd bij het restafval.
Mijn plastic handtandenborstel wilde alsmaar niet slijten, maar kon afgelopen zomer dan eindelijk gedegradeerd worden tot ventilatieroosterschrobber – ja echt. Bij SMIR kocht ik een HumbleBrush. Met het handvat van bamboe gebruik ik net wat minder aardolie. De haren hoef ik niet te testen, want deze zijn gewoon van nylon.
De zachte haren zijn fijn, want ik schrob met de hand al snel te hard. Eigenlijk verwachtte ik dat ik het gevoel van hout in mond niet zo fijn zou vinden, want ik heb na een ijsje ook altijd spijt wanneer ik op het stokje ben gaan kauwen. Gelukkig merk ik er tijdens het poetsen eigenlijk niks van en is het net een gewone tandenborstel. De bamboe geeft een beetje milieuwinst, maar het ziet er vooral gewoon heel erg gezellig uit.
(Bio)plastic)
Ben jij geen fan van het gevoel van hout in je mond? Preserve maakt tandenborstels van gerecycled plastic. Hiermee geef je eerder gebruikt plastic een nieuw leven, voordat je het na gebruik bij het restafval gooit – niet bij het plastic dus. Monte Bianco doet hetzelfde, maar daarbij hoef je na gebruik alleen de kop weg te gooien en kun je deze vervangen met een nieuwe. In plaats van nylon haren heb je dan wel varkensharen.
In plaats van gerecycled plastic gebruikt Lamazuna een ‘bioplastic’ van 70% castorolie en 30% regulier plastic. Ook bij dit merk kun je de borstelkoppen apart vervangen en kun je alle onderdelen na gebruik retour sturen, zodat ze er weer nieuwe tandenborstels van kunnen maken. Anders gooi je het bij het restafval. Bij Lamazuna kun je er overigens vanuit gaan dat hun hele productieproces zo klimaatvriendelijk als mogelijk is.
TePe gaat nog een stapje verder met hun Good-lijn. Hiervoor maken ze een bioplastic die voor 96% plantaardig is, namelijk van suikerriet en castorolie. De Zweedse fabriek draait uitsluitend op groene stroom van eigen zonnepanelen en de gehele productieketen van de Good-lijn is voor 95% klimaatneutraal. Vanwege beperkte bioafbreekbaarheid gooi je de versleten tandenborstel bij het restafval.
Tenslotte maakt ook Biobrush tandenborstels van bioplastic. Het handvat is van cellulose die als restproduct uit de houtverwerkingsindustrie komt en de nylon haren zijn gemaakt van castorolie. Ondanks dat de bioplastics vrijwel geheel biologisch afbreekbaar zijn, gooi je ook deze tandenborstels beter bij het restafval.
Van TePe kreeg ik een zachte tandenborstel om uit te proberen. Deze tandenborstel is vrijwel geheel klimaatneutraal geproduceerd van bijna alleen plantaardige grondstoffen en levert dus wat milieuwinst op. Dat de tandenborstel niet bioafbreekbaar is, is denk ik niet het grootste gemis.
Zowel handvat als haren zijn geheel groen, maar verder zie je geen verschil met een gewone tandenborstel. Hij poetst prettig dankzij de zachte haren, smalle hals en niet te grote kop. Niets op aan te merken!
Opzetstukjes voor je elektrische tandenborstel
Ondanks dat ik graag een duurzamere tandenborstel mee op reis neem, poets ik thuis dus het liefst elektrisch. Zou daar een duurzaam alternatief voor zijn?
Op internet vind ik opzetstukjes van bamboe die soms ook afbreekbare haren zouden hebben. De producten lijken echter stuk voor stuk uit China te komen, er zijn nergens officiële websites of merknamen te bekennen en enig bewijs van de materialen – laat staan arbeidsomstandigheden – ontbreekt. Dat vertrouw ik natuurlijk voor geen meter.
In een zero waste-winkel in Newcastle zag ik de opzetstukjes van Live Coco. Deze kun je na gebruik weer inleveren om te laten recyclen en de verpakking is enkel van karton. Het is me niet duidelijk of hun opzetstukjes ook gemaakt zijn van gerecycled plastic of dat het alleen recyclebaar is. Op de website schrijven ze dat ze hun opzetstukjes in bulk moeten opsturen, waardoor het lijkt alsof ze die door een andere partij laten recyclen. In feite zijn het dan gewoon plastic kopjes die je na gebruik terug kan sturen. Ik vraag me sowieso af of het terugsturen de milieuwinst van het recyclen niet weer ongedaan maakt, zeker als je dat vanuit Nederland doet. Onvoldoende overtuigd heb ik ze dan ook maar laten liggen.
De meest interessante ontwikkeling vind ik de opzetstukjes van bioplastic van het Duitse TIO die begin 2019 gereviewd werden in dit blog. Helaas bleken ze nog niet perfect en zijn ze weer van de markt gehaald, maar wie weet krijgt dat nog een succesvol vervolg.
Tandpasta
Het ontbreekt de bedenkers van alternatieven voor reguliere tandpasta niet aan creativiteit. Naast tubes zijn er potjes, blokken, tabletjes en poeders met elk zo zijn eigen voor- en nadelen.
Met alle verschillende opties vraag ik me af wat je nu eigenlijk precies nodig hebt in een tandpasta. Iets dat schuimt, iets dat vloeibaar is, iets dat schuurt? En maakt het dan uit of het schurende middel gehydrateerd silica, calciumcarbonaat of natriumbicarbonaat is? Zeker weten doe ik het allemaal niet, dus leg het vooral eens aan je tandarts voor als je iets alternatiefs wil proberen.
Opvallend is dat vrijwel elk ecomerk afziet van het gebruik van fluoride. Hoewel er veel horrorverhalen te ronde gaan over fluoride, ben ik er persoonlijk groot voorstander van om naar de wetenschap en de meeste tandartsen te luisteren en het wél te gebruiken. Het staat iedereen uiteraard vrij om daarin zelf een keuze te maken en ik reageer niet op discussies hierover, maar ik wil je in ieder geval bewust maken dat dit een belangrijk verschil is met reguliere tandpasta’s en dit zo zijn gevolgen kan hebben.
Tubes
Veel gevestigde ecomerken maken tandpasta die in gebruik het meest lijken op wat we gewend zijn. Eco cosmetics, Green people en Urtekram zijn EcoCert-gecertificiceerd en hun tandpasta’s zijn grotendeels biologisch en geheel veganistisch. Weleda is NaTrue-gecertificeerd en gebruikt vrijwel uitsluitend biologische ingrediënten. Ze beloven dat hun glycerine sinds 2012 uitsluitend van koolzaadolie wordt gemaakt en hiermee lijkt hun tandpasta zowaar zelfs palmolievrij.
De merken hierboven gebruiken meestal geen fluoride. Green people heeft wel een kindertandpasta met fluoride en ook Urtekram heeft een redelijk makkelijk verkrijgbare tandpasta met fluoride en mintsmaak. Als uitzondering op de regel gebruikt The Humble co fluoride in al hun tandpasta’s. Dit merk is opgericht door tandartsen en produceert duurzaam met NaTrue-gecertificeerde biologische en veganistische ingrediënten en verpakkingen van gerecycled plastic. Ze hebben hun marketing goed op orde, want ik word totaal verleid door hun mooie etiketten en spannende smaken als gember en kaneel.
Potjes
De tandpasta van Ben & Anna zit in een glazen potje, is Natrue-gecertificeerd, veganistisch en fluoridevrij. Met een spateltje breng je een beetje aan op je tandenborstel en verder poets je zoals je gewend bent. Claire probeerde het onlangs uit. Ook Georganics produceert tandpasta in een glazen potje. Deze bevat veel minder ingrediënten, maar schuimt dan ook niet. Geen van beiden bevatten fluoride.
Vaste tandpasta
Zowel Lamazuna als Pachamamai maken blokjes tandpasta waar je met je natte tandenborstel overheen moet wrijven om het te kunnen gebruiken. Beiden zijn volledig plantaardig en palmolievrij, maar bevatten dan ook geen fluoride. Die van Lamazuna zit op een stokje en bestaat naast wat toevoegingen voornamelijk uit calciumcarbonaat en kokosolie. Pachamamai heeft verschillende varianten. De Candiz bestaat voornamelijk uit cacaoboter met calciumcarbonaat, terwijl Crystal en Black is Black gemaakt zijn van met name xylitol, sodium cocoyl isethionate en kokosolie en daarna een hoop andere stofjes waaronder calciumcarbonaat. Ik ben benieuwd hoeveel verschil je merkt tussen de verschillende samenstellingen, maar vanwege het gebrek aan fluoride en twijfelachtige recensies over het gebruiksgemak laat ik ze aan me voorbij gaan.
Tot mijn schrik maakt Georganics tandzeep. Dat blijkt niet eens een gekke naam te zijn voor vaste tandpasta, maar is daadwerkelijk een stuk zeep. Behalve dat dat me heel smerig lijkt, bestaat het ding ook nog eens bijna volledig uit palmolie. Niet cool. Als zeep voor je tanden je wel aanspreekt, schijnt Aleppozeep ook prima te zijn.
Tabletjes
De held qua verpakkingen, of het gebrek daaraan eigenlijk, zijn de tandtabletjes. Omdat het vaste tabletjes zijn, voldoet een papieren of biologisch afbreekbaar zakje of een glazen potje – desnoods van jezelf. De tandtabletjes van DENTtabs zijn verkrijgbaar met of zonder fluoride en bevatten verder cellulose, een reinigingsmiddel, een zoetstof van stevia, calciumcarbonaat en enkele toevoegingen. Lush maakt vergelijkbare tandtabletjes zonder fluoride.
Inge van Bag-again checkte voor mij of de tabletjes van DENTtabs palmolievrij zijn en kreeg te horen dat er alleen een beetje palmolie gebruikt kan zijn in de productie van een poeder (magnesium stearate) waarmee de tabletjes uit hun vormpje te halen zijn. De hoeveelheden zijn dus uiterst miniem en ik ben vooral blij met deze service en transparantie.
Behalve de tandpasta’s van The Humble co en die ene van Urtekram zijn de tandtabletjes met fluor de enige optie die serieuze concurrentie kunnen bieden aan mijn Sensodyne. Vanwege de vorm ben ik extra benieuwd en wil ik ze graag proberen. Bij SMIR kocht ik eerst een klein beetje om te proberen, maar ook Bag-again biedt inmiddels een proefpakketje.
Je gebruikt de tabletjes door er eerst een beetje op te kauwen. Zodra het mengt met wat speeksel lost het op. Dit gevoel is in het begin best even wennen en het loont om uit te proberen op welke plek in je mond je hem het liefst doorbijt. Het schuimt niet zo hard als een gewone tandpasta, maar je kan het wel goed verspreiden. In de verte proef ik een subtiele smaak van drop en het geeft een verfrissend gevoel.
Na een paar maanden (en een nieuwe voorraad) is het nog altijd moeilijk om te beweren of deze tabletjes nou beter, slechter of even goed zijn als mijn oude tandpasta, maar ik ben blij met het mondgevoel, de fluoride en vind de tabletjes reuzehandig op reis.
Poeder
Bijzonder is het gitzwarte poeder van Acala. Het bestaat uit verpoederd houtskool, natriumbicarbonaat (baksoda), sinaasappelschillen en pepermuntolie. Ik heb geen idee hoe je zo’n poeder moet gebruiken, maar de houtskool zou vlekken verwijderen en de baksoda heeft een schurend effect.
Zelf maken?
Het is populair onder mensen die fanatiek verpakkingen vermijden, want het is supersimpel om te maken. Men neme: baksoda, kokosolie en een paar druppels etherische olie van pepermunt. Roeren en klaar.
Maar ik durf het zelf niet aan voor dagelijks gebruik en zou het ook niet willen aanraden. Baksoda schuurt namelijk nogal flink en dat kan je glazuur onherstelbaar beschadigen. In kleine hoeveelheden is het onschadelijk, maar dat is in je eigen keuken nou net lastig te reguleren. Misschien is het onterecht dat ik vermoed dat standaard tandpasta’s beter gebalanceerd zijn, maar als ik mijn tanden op het spel moet zetten, vertrouw ik daar toch meer op dan op zelfgeknutselde mixjes. En de fluoride ontbreekt natuurlijk ook.
Floss, tandenstokers en ragertjes
Na al dat gepoets zijn we natuurlijk nog lang niet klaar. We moeten nog flossen, stoken, ragen!
Floss
Standaard flossdraad is gemaakt van nylon, gemaakt van aardolie en slecht afbreekbaar.Vaak is het gecoat met bijenwas en zit het in een plastic doosje. Ik heb geen herbruikbare variant voor floss kunnen vinden, maar dat is misschien ook wel zo hygiënisch. Wel vond ik bij SMIR flossdraad van Acala. Dat is gemaakt van maiszetmeel met candelillawas en etherische olie van pepermunt en zit in een glazen potje. De floss van The Humble co is ook gecoat met candelillawas en is verpakt in een kartonnetje, maar heeft wel nylon als basis. Bambaw maakt floss van een mengsel van maiszetmeel en bioplastic en stopt dat in een kokertje van roestvrijstaal.
Bij SMIR kocht ik de floss van Acala, gemaakt van maiszetmeel. Het voelt iets dikker en stugger dan nylon, maar werkt verder prima. Ik vraag me af in hoeverre het echt biologisch afbreekbaar is en gooi het toch maar liever bij het restafval. Dat de grondstoffen plantaardig zijn is in ieder geval al een bonus en het is tof dat je een kartonnen navulverpakking kan kopen met twee schattige klosjes erin.
Tandenstokers
Tandenstokers zijn al van hout, maar ik heb geen idee waar dat gewoonlijk vandaan komt. Bovendien zitten ze meestal in een plastic doosje. Preserve maakt tandenstokers van FSC-gecertificeerd berkenhout en stopt ze in een niet-groter-dan-nodig doosje van gerecycled plastic. Ze lijken wel verdacht veel op cocktailprikkers. HumbleBrush heeft tandenstokers van bamboe, die zitten in een kartonnen doosje en zien er uit als heuse tandenstokers.
Omdat ik nog geen afvalarme tandenstokers had kunnen vinden, tipte Jessie van SMIR mij dat er tandenstokers in een kartonnetje verkrijgbaar zijn bij de Etos. Het merk bleek STIM-U-DENT. In het knalroze doosje zaten nog vier mini-doosjes met daarin een rijtje tandenstokers die me meteen twintig jaar terug in de tijd brachten. Tandenstokers die je een voor een los moet breken, dat had ik lang niet meer gezien!
Ik ben meer de flosser thuis en meneer is de stoker, dus die werd weer eens onvrijwillig onderworpen aan een test. Hij kreeg de dunne (‘dun’ in het Engels, Frans en Duits, ‘extra dun’ in het Nederlands), want ik had nog wel onthouden dat dat een vereiste was. Opvallend genoeg waren ze behoorlijk fors en dat bleek na een paar weken toch echt een struikelblok te zijn. Maar ja, het zijn gewoon tandenstokers dus als je normaal gesproken een normale grootte gebruikt, kun je vast wel met deze (extra) dunne uit de voeten.
Tandenragers
Die ragers vind ik er altijd nogal wreed uit zien. Zijn er echt mensen die dit gebruiken? Ze zijn eigenlijk altijd van plastic en gaan niet zo lang mee, waardoor ze relatief veel aardolie kosten en afval veroorzaken.
The Humble co maakt ragers met een stevig handvat van duurzaam gekweekte bamboe. Het borsteltje is van nylon.
Tongschrapers en mondspoeling
Gelukkig is het echte werk een stuk sneller dan dit hele verhaal, want na het schoonmaken van de tanden moeten we voor een complete mondverzorging ook nog even aandacht besteden aan de rest van de mond.
Tongschrapers
Vroeger schraapte ik wel eens met mijn handtandenborstel over het achterste van mijn tong. Zo ver dat je er bijna van moet kokhalzen. Ik durf te wedden dat jij dat ook wel eens hebt gedaan. Met mijn elektrische tandenborstel is dat al helemaal niet zo’n goed idee meer, maar op zich kan die tong af en toe wel eens een schoonmaakbeurt gebruiken.
Ik vond bij Acala een koperen tongschraper die er bijzonder robuust uitziet en vast eindeloos lang meegaat. TePe heeft een tongschraper die gemaakt is van bioplastic van suikerriet en castorolie in hun bijna klimaatneutrale fabriek.
Ik kan niet zeggen dat ik erg uitkeek naar het gebruik van de tongschraper van TePe en ook met dit ding ga je gewoon rare geluiden maken als je te ver naar achteren gaat, maar toch ben ik er wel content mee. Hij doet precies wat hij moet doen. Met twee halen ben je klaar. Het bioplastic is sterk, glad en makkelijk af te spoelen. Ik heb de indruk dat hij heel lang mee zal gaan en ben zeker van plan om het regelmatig te blijven gebruiken.
Mondspoeling
Als laatste dan nog de mondspoeling. Reguliere mondspoeling heb ik alleen een tijdje gebruikt toen mijn verstandskies getrokken was en er een gapend afvalputje in mijn kaak zat. Geen idee wat daar allemaal in zat – in de mondspoeling, bedoel ik, maar het was sowieso een plastic fles met voornamelijk water er in.
De tabletjes van Lush en Georganics komen hier aan tegemoet. Je kan ze kauwen en spoelen met een slok water of eerst oplossen in een bodempje water. De ingrediënten lijken nogal op die van hun tandtabletjes, dus ik vraag me af wat de toegevoegde waarde is als je al goed poets en spoelt met water.
Waar koop je dat?
Niet alle producten zijn even makkelijk verkrijgbaar en koop vooral ook alleen wat je echt gaat gebruiken, maar je wil vast weten waar het allemaal verkrijgbaar is.
Offline kun je terecht bij SMIR in Amersfoort, de winkels van WAAR, Robuust in Antwerpen en Ohne in Gent en Zwalm. Producten van Weleda en Urtekram vind je bij biowinkels zoals Ekoplaza en TePe vind je in de meeste drogisten.
Wat je hier niet kan vinden, vind je sowieso online. Behalve bij de webshops van de merken zelf, kun je terecht bij ondere andere de Nederlandse webshops Bag-again, Ecomondo en Leven zonder afval en Belgische webshops zoals Druantia en Kudzu.
Ohhh die fluoride issue, zo annoying! Ik wil heel graag eco tandpasta, maar er zit geen fluoride in dus blijf ik reguliere kopen. Al die horrorverhalen over fluoride zijn gewoon amerikaanse bangmakerij gebaseerd op een halve zin in een niet al te betrouwbaar onderzoek. Geef mij eco tandpasta mét fluoride!
Verder wel nice om er hier per toeval achter te komen dat TePe een ecovriendelijk merk is, mijn tandarts raadde me ragertjes van dat merk aan, dus die ga ik opnieuw kopen 🙂
De ragers van TePe zijn zelf nog niet helemaal duurzaam, maar ze zeggen wel dat ze hun Good-lijn snel willen gaan uitbreiden. Geeft wel hoop dat ze er überhaupt mee bezig zijn in ieder geval 🙂
Zag je dat er dus wel eco tandpasta met fluoride is van The Humble co en één versie van Urtekram? The Humble co zag ik bij Ekoplaza.
Oh dankjewel! Dan heb ik daar overheen gelezen! Dan ga ik gauw bij de ekoplaza kijken wanneer ik toe ben aan nieuwe tandpasta 😀
The humble co met houtskool heb ik al een paar keer gezien bij verschillende ecowinkels, maar de andere smaken of die Urtekram met fluoride heb ik offline nog niet gevonden. Ben wel erg benieuwd naar je toekomstige ervaringen! 🙂
oh, die moet ik dan eens testen 🙂 Hier ook op zoek naar een goede tandpasta mét fluoride.
Ah, fijn dat er ook mogelijkheden zijn voor tandpasta’s met fluoride, die van The Humble Co. zien er echt lekker (euh lekker, zeg ik dat echt?) uit! Ik heb een aantal jaar geleden een tijd fluoridevrijetandpasta gebruikt omdat ik me had laten verleiden door de claims van natuurlijke merken en dat was geen goed idee. 6 gaatjes waren het resultaat. Oh en wat betreft tandenstokers en zo: ik gebruikte al een tijdje houten tandenstokers, maar volgens mijn tandarts waren ragertjes beter. Dus nu rag ik inderdaad weer met plastic in m’n mond, wellicht dat ik die van Humble Brush eens kan proberen (ze zien er in ieder geval mooi uit!) Dank voor je uitzoekwerk weer.:-)
Grappig om dit ook eens te belichten! Denk een veel kleinere impact (met een veel groter gezondheidseffect als je lukraak iets kiest) dan je andere onderwerpen zoals energie en vliegen. Toch belangrijk! Ik heb zelf onlangs onderweg een wegwerptandenborstel van gerecycled plastic gekocht, maar een ander merk dan jij noemt. Ik zal thuis eens kijken welk merk! Ben er heel tevreden over. Toch poets ik standaard elektrisch, op tandartsadvies. Helaas heb ik daar nog weinig duurzaams voor gevonden, maar omdat het zo’n belangrijk effect heeft op gezondheid (en voor mij ook geluk), laat ik dat nu even zo.
Trouwens, over mondspoeling… dit hebben al mijn tandartsen afgeraden, is vrij heftig spul. Echt alleen bedoeld voor als je door omstandigheden niet kan poetsen.
Oh serieus? Dat wist ik helemaal niet over mondspoeling? Leek me vooral gewoon overdreven. Goed om te weten!
Ben wel benieuwd naar het merk van je tandenborstel. Ik heb die ik dus ook alleen voor tripjes en thuis een elektrische. Tandartsadvies gaan we niet mee sollen hé! Zou wel tof zijn als die opzetstukjes van bioplastic er weer komen. En als ze de elektrische tandenborstels zelf ook langer mee laten gaan en repareerbaar maken. Dat heeft waarschijnlijk meer impact :’)
Fijn artikel Lin!
Ik weet niet of ze er heel erg op zitten te wachten bij Ecomondo, maar die webshop heeft hun bedrijfje op een bedrijventerreintje in het noorden van Rotterdam, dus voor de Rotterdammers onder ons… daar kun je na online bestellen langs fietsen en zo nog wat verpakkingsmateriaal voor verzending besparen.
Ja, goede toevoeging! Volgens mij mag je daar inderdaad komen afhalen. Aardige eigenaar ook 🙂
Ja, echt! Corsodyl bijvoorbeeld is gewoon chloorhexidine, een ontsmettingsmiddel dat de operatie-assistent ook op de huid doet voor een operatie. Inderdaad, tandartsadvies neem ik wel heel serieus 😉 Tandenpoetsen is zo ongeveer mijn hobby, haha.
Het merk blijkt gewoon Jordan* te zijn! Het is echt een chille borstel, dus misschien fijn voor de volgende keer. Hij zit ook in een verpakking zonder plastic, van gerecycled (grijsbuin gekleurd) karton.
Excusez-moi, dit was bedoeld als reactie op jouw antwoord hierboven 🙂
Was duidelijk hoor 😉
Haha tandenpoetsen als hobby, dat heb ik nog nooit eerder gehoord. Gedwongen door de tandarts, mag ik hopen, haha. Best shocking van dat mondwater. Misschien dat dat bij ecomerken dan wel iets minder heftig is, maar dan zie ik er dus ook niet zoveel meerwaarde van in. Zorg maar dat je het niet nodig hebt 🙂
Dat die tandenborstel ‘gewoon’ van Jordan blijkt te zijn, vind ik eigenlijk wel tof, want als de grote merken met duurzamere alternatieven komen kunnen ze veel meer verschil maken. Ook stiekem bij mensen die het niks kan schelen, haha.
Ik poets zelf mijn tanden met de tandenborstel van Yaweco; die heeft een vervangbare kop en is grotendeels biobased en de verpakking biologisch afbreekbaar 🙂 Misschien leuk om toe te voegen aan de lijst?
Goeie, dank je wel voor de toevoeging! Die had ik helemaal gemist, maar ziet er goed uit. Productie in Duitsland geeft aanzienlijk meer kans op eerlijke arbeid 🙂
Ik was begonnen aan de zoektocht naar een goede bamboe-borstel. De eerste gooide ik heel naïef zo in mijn toilettas en na één weekendje weg stonden de haren alle kanten op. Oeps.
De tweede en derde probeerde ik thuis uit. Maar bij die merken begonnen de haren er al heel snel uit te vallen. Bij 1 zelfs al binnen een week.
Ik ga na het lezen van dot artikel de biobased plastics uitproberen.
Dank!
Overigens ben ik al jaren heel tevreden met mijn Weleda-tandpasta Salina zonder fluor. Ook geen klachten van de tandarts. Heel fijn dat er geen schuimparty met bubblegum smaak in mijn mond plaatsvind tijdens het poetsen.
Oh shit, dat is niet erg duurzaam dan hè? Kan me wel voorstellen dat het bij bamboe lastiger is om de haren goed vast te zetten. Met bioplastic kunnen ze het er misschien meer in smelten ofzo. Die van mij zijn allebei nog prima, maar dus nog niet heel veel gebruikt.
Haha gatver, tandpasta met bubblegumsmaak heb ik gelukkig nog nooit gehad. Stiekem wel nog steeds nieuwsgierig naar die gember- of kaneelsmaak van The humble co 😉
Heb je de tandpasta tabs van Smyle geprobeerd? Palmolie vrij, met fluoride en getest door ACTA. http://www.wesmyle.com
Heb je ook ervaring of verhalen gehoord van de elektrische tandenborstel met bamboe opzetstukken van de groene douche?