Niets nieuws: mijn tweedehands meubels

Er is weinig slechter voor onze aarde dan alsmaar nieuwe spullen produceren en weer afdanken. Gelukkig biedt de tweedehands markt uitkomst. Maak kennis met mijn tweedehands meubels.

Tweedehands

In de introductie van deze serie legde ik al uit waarom we minder spullen zouden moeten kopen. Als we dan toch iets willen om ons leven makkelijker en fijner te maken, is tweedehands de meest duurzame optie.

Om je te inspireren en te laten zien dat tweedehands niet per se minderwaardig is aan nieuw, wil ik je laten zien wat ik zelf zoal aan tweedehands spullen in huis heb. Allereerst de meubels.

Meubels

Toen ik op mijn achttiende een lege studentenkamer introk, had ik meubels nodig. Ik weet niet meer precies hoe ik het verzameld had, maar het was – misschien op het bed na – geloof ik allemaal tweedehands. Super duurzaam dus! Hoewel het me toen natuurlijk gewoon om handig en goedkoop ging.



Twee oude onverwoestbare stellingkasten komen uit een opruiming op mijn moeders werk. Ik schilderde ze eerst oranje en groen en later donkerblauw. De ondiepere variant dient als boekenkast. De diepere variant heb ik zelfs nog een tijdje als bureau annex opzetkast gebruikt. Nu staat hij in ons rommelhok met beddengoed, kampeerspullen, gereedschap, spellen en andere rotzooi erin en erop.

Als ik aan mijn ouderlijk huis denk, zag ik vooral altijd hoe strak, modern, nieuw en smetteloos alles is. Maar nu ik erop let zie ik pas hoeveel meubels er echt al heel lang in gebruik zijn. Vooral de kasten die mijn vader zelf in elkaar timmerde hebben niet alleen persoonlijke waarde, maar zijn ook duizend keer onverwoestbaarder dan een gemiddelde Ikea-kast. Ze staan weliswaar niet meer in de woonkamer, maar doen hier en daar nog dienst als spelletjeskast of andersoortige opslag.



Van de allerkleinste zelfgemaakte kastjes nam ik er drie mee. In eerste instantie omdat ze zo lekker praktisch in alle hoekjes gepropt konden worden in mijn kleine studentenkamers. Nu ik wat ruimer woon komen ze veel beter tot hun recht en vind ik ze alleen maar leuker worden. Ik hou van hout en dit is écht hout.

Op één kastje staat nog een parkeervak getekend met een watervaste stift. Dat is een mooie herinnering aan de tijd dat we alles op zolder gebruikten om Lego-bouwwerken, hutten en doolhoven te bouwen. En de tijd dat ik zelf nog door het deurtje van het poppenhuis kon kruipen.



Hoewel mijn ouders niet bepaald van het bewaren zijn, hebben ze het toch voor elkaar gekregen om deze stoeltjes tot pure vintage te laten verworden. Er zou ergens nog zo’n stoeltje moeten zijn, want mijn moeder en haar twee zussen hadden er alle drie eentje. In de jaren zeventig is er stevig gestudeerd op deze stoelen en nu worden ze oneerbiedig gebruikt als plantenkrukje en kledingdumpplek, omdat een zekere huisgenoot ze niet lekker vindt zitten.





Twee ladekastjes roofde ik uit het huis van mijn oma toen ze kleiner moest gaan wonen. De grote, zware houten kast verfde ik zonnig geel en maakt me nog elke dag een beetje blijer. Ik gebruik hem als nachtkastje en bewaar er toiletspullen en knutselspullen in. Het witte kastje is geen schoonheid, maar was al handig in mijn studentenkamers en komt nu wel erg goed van pas als extra opbergruimte aangezien we samen maar één kledingkast hebben.





Een oud-huisgenootje liet deze tafel achter toen ze naar het buitenland verhuisde. Zij gebruikte hem al als bureau en dat is hij nu weer. Het keukentrapje ruilde ik voor een flesje wijn met een collega en wordt dankzij mijn kabouterlengte behoorlijk intensief en dankbaar gebruikt.



Voor deze tuinstoelen zijn we naar de kringloopwinkel gegaan. Het verbaasde me enorm hoe ruim het aanbod was. We hadden zelfs nog keuze uit tientallen kussens. Niet dat we nu zulke fantastisch mooie stoelen hebben, maar ze zitten eindeloos veel lekkerder dan het houten bankje dat we eerst hadden. Die staat nu tweedehands te zijn bij een buurtgenoot.

Voor zover ik me kan herinneren, heb ik op die fles wijn en een paar euro voor die tuinstoelen na nooit een cent betaald voor al deze tweedehands meubels. Wat een luxe eigenlijk! Sowieso blijk ik veel meer tweedehands meubels te hebben dan ik doorhad.

Alleen mijn bed, kledingkast en eethoekje zijn eerstehands goedkoop, wiebelend Ikea- en Kwantum-spul. Daar ben ik niet zo aan gehecht en zou ik ook niet zo snel meer opnieuw aanschaffen. Mijn grote, gele bank en mooie, houten salontafeltje zijn de enige andere nieuw gekochte meubels en de eerste die niet zo goedkoop mogelijk moesten zijn. Toen was ik me nog niet zo bewust van de mogelijkheden van tweedehands, maar ik garandeer je dat dit geen spullen zijn die het produceren niet waard waren. Die bank heeft er onderhand al meer werkuren op zitten dan de gemiddelde gepensioneerde en dat tafeltje is pure perfectie.

Voorlopig zijn we voorzien van meubels, maar ik heb wel gemerkt dat tweedehands nog helemaal niet zo’n gekke optie is mochten we weer eens wat willen aanschaffen.

Dit denken jullie ervan

  1. Wat leuk om zo een kijkje te nemen in je huis en alle verhalen achter de spullen. Dat soort verhalen maken meubels nog mooier/waardevoller.
    En leuk ook hoe je het nachtkastje en de stellingkast gepimpt hebt door het een kleurtje te geven, maakt ze idd erg vrolijk 😃

    1. Ze worden nog waardevoller doordat ik er nu zo bij stil sta waar alles vandaan gekomen is 🙂

  2. Wat heb je veel leuke tweedehands meubels! Ik kan me zo voorstellen dat de je de stoeltjes van je ouders en de kastjes van je oma veel meer waardeert omdat er zo’n geschiedenis achter zit. Ik zou dat wel hebben in ieder geval.

  3. Heel leuk om te lezen! Zeker over de familiestukken, daar ga je je echt aan hechten hè? Ik onthoud van tweedehands ook veel beter waar het vandaan komt, zeker als het een familiestuk is natuurlijk, maar ook als je net wat meer moeite hebt moeten doen om het te pakken te krijgen (ik heb met allerlei stoelen, tafeltjes en andere meubels op mijn stuur gefietst) of als je er juist zomaar voor een prikkie tegenaan liep. Dat maakt tweedehands naast de milieuwinst voor mij nog mooier.

    1. Ja, ook dat ja! Bij kleding merk ik inderdaad dat ik nog precies weet uit welk hoekje van welke winkel het kwam. En alles op de fiets, haha, herkenbaar 🙂

  4. Leuke stukken! Ik heb, toen ik met m’n vriend ging samenwonen, ook behoorlijk wat spullen tweedehands gekocht. Een eettafel, zes stoelen, een buffetkast, een boekenkast, … Scheelt ook zo veel geld!

    1. Precies, duurzaam leven is hartstikke goedkoop juist 🙂
      Ik verzamelde eerst vooral tweedehands vanwege de prijs, maar begin het nu helemaal te herwaarderen. Vaak ook nog eens van veel betere kwaliteit.

  5. Wat een leuk artikel! Leuk de verhalen achter de spullen te lezen 🙂 Ik heb precies dezelfde 70’s stoelen! Die van mij zijn van mijn opa en oma geweest. Ik heb ooit gehoord dat het Pastoe stoelen zijn. Dat was toen blijkbaar helemaal een ding ofzo, haha!

    1. Oh, dat zou zomaar kunnen ja. Blijkt dat onze (groot)ouders hartstikke hip waren 😀

  6. Leuk om te lezen !!
    Ik ben ook fan van tweedehands. 💚 Vind het zo’n meerwaarde om spullen met een verhaal in huis te hebben.
    Zag dat je mijn artikel op goodfor.nl/duurzame-inspiratie-2-tweedehands-interieur-van-renske/
    ook al gezien had ☺

    1. Ja, grappig dat we precies tegelijk waren! Erg leuk om in jouw huis te mogen gluren 🙂

  7. wauw wat een vondsten heb je!! Ik vind het echt een heerlijk verhaal, die kastjes van je vader. En ik denk dat ik het verloren 3e stoeltje heb, nu studeer ik er keihard op en mijne is donker groen. Ik heb zelf ook echt bijna alles tweedehands en mensen zijn altijd zo verbaasd als ze mijn kamer zien. Want ‘het is zo ontzettend leuk’ terwijl het inderdaad gewoon uit praktische en geld overwegingen is..

Comments are closed.