Er is weinig slechter voor onze aarde dan alsmaar nieuwe spullen produceren en weer afdanken. Gelukkig biedt de tweedehands markt uitkomst. Ruilen en delen is misschien nog wel leuker en als daar iets uitermate geschikt voor is zijn het wel planten.
Tweedehands
In de introductie van deze serie legde ik al uit waarom we minder spullen zouden moeten kopen. Als we dan toch iets willen om ons leven makkelijker en fijner te maken, is tweedehands de meest duurzame optie.
Om je te inspireren en te laten zien dat tweedehands niet per se minderwaardig is aan nieuw, wil ik je laten zien wat ik zelf zoal aan tweedehands spullen in huis heb. Planten zijn waarschijnlijk niet het meest belastend voor het milieu, maar toch, als we die verwarmde kassen en tuincentra over kunnen slaan en rechtstreeks met elkaar stekjes uit kunnen wisselen is dat wel degelijk duurzamer en vooral nog veel leuker ook.
Planten
Het leuke van stekjes ruilen is dat je tweedehands plantje eigenlijk een soort kindje is van de moederplant. Je kan planten dus gewoon verdubbelen in ruil voor een beetje water en liefde.
Een vriendin vroeg laatst of ik wat stekjes voor haar mee kon nemen en voordat ik het wist kreeg ik een hele lading van andere soorten weer mee naar huis. Dat bewijst maar weer dat je elkaar gewoon om stekjes kan vragen als je wat leuks spot.
Toen ik net op kamers ging, kreeg ik een sanseveria en graslelie mee. Ik durf eigenlijk niet met zekerheid te zeggen of deze nieuw of tweedehands waren, maar ik meen me te herinneren dat mijn ouders beide planten in huis hadden en ze zijn echt té makkelijk om te stekken, dus het zou eigenlijk gekkenwerk zijn om ze nieuw te kopen. Van beiden leven inmiddels ook weer afstammelingen bij anderen thuis.
Deze Euphorbia leuconeura is zéker een tweedehandsje. De enorme moederplant staat bij mijn schoonouders en intussen is deze ook al een flinke jongen. Hij maakt vanzelf kleintjes en spuit daarnaast regelmatig zaadjes in de rondte, waardoor er soms in een andere pot ook ineens een plantje opkomt. Inmiddels hebben we een hele Euphorbia-familie in huis en al vele kindjes ter adoptie afgestaan.
Een bananenboompje stond al een tijd bovenaan mijn verlanglijstje, dus toen ik via via hoorde dat iemand een overschot aan stekjes had, heb ik er met liefde eentje geadopteerd. In het begin groeide hij nauwelijks, maar nu hij op de meest lichte plek van het huis staat en veel water krijgt, gaat het een stuk beter. Bananen zal hij waarschijnlijk nooit geven, maar aan een tropisch sfeertje draagt hij nu al bij.
Nog zo eentje die makkelijk te stekken is. Deze pannenkoekplantjes kreeg ik van Amke. Eentje kreeg een groter potje, groeide razendsnel uit en maakt nu zelf alweer kleintjes. Het andere stekje bleken twee sprietjes te zijn, waarvan eentje cadeau is gedaan en de ander nog even moet wennen aan alle ruimte die hij gekregen heeft.
Lang geleden plukte ik een stukje van een hangend soort vetplantje bij een vriendin thuis. Het is een gevoelig plantje dat ik niet altijd even goed verzorgd heb. Te nat en te droog, daar kan hij niet zo goed tegen. Hij heeft net nieuwe aarde gekregen en ik ga wat beter mijn best doen. Dan wordt het vast ook zo’n weelderige bos als zijn moeder.
Van die vriendin die wat stekjes van me wilde hebben, kreeg ik meerdere stekjes van een soort Aloë vera, drie cactussen en euh.. een kaal stompje waar een blad uit zou komen, zo was beloofd.
En ja hoor, het stompje schoot eerst de hoogte in en daarna opende zich langzaam één groot blad. Het lijkt net een soort miniatuurboompje! Volgens PictureThis is het een aronskelk en dus familie van deze badass. Ik ben benieuwd of hij volgend jaar ook zo’n enorme bloem krijgt, want die schijnt niet alleen bijzonder te zijn voor het oog, maar ook voor de neus.
Wat leuk! Idd gekkenwerk om nieuwe te kopen als het zo makkelijk is om te stekken 🙂
Precies!
Ontzettend leuk inderdaad, tweedehands planten. Bij mij in huis staan ondertussen ook een flink aantal graslelies waarvan ooit een stekje bij mijn moeder vandaan kwam, en dat stekje heeft nu al hopen kindjes gegeven. Stekjes daarvan heb ik alweer een aantal keer geruild. En een sanseveria van een stekje van een plant die mijn moeder van haar oma kreeg toen mijn ouders trouwden. De moederplant is dus alweer 35 jaar oud, en hij doet het nog steeds!
Wat ik bij ons in de stad ook erg leuk vind is het plantenasiel. Je kan er tweedehands planten kopen voor een zelf te bepalen donatie, of in ruil voor bijvoorbeeld potten of eigen stekjes.
Oh ja, plantenasiel is een leuk concept. Ik werd wel een beetje verdrietig van alle verwaarloosde planten die ik daar zag, maar hopelijk krijgen ze van een nieuwe eigenaar wel de nodige liefde.
Grappig dat jij je graslelies en sanseveria ook van je moeder gekregen hebt. Misschien is dat wel een ongeschreven regel voor moeders als hun kinderen de deur uit gaan, haha. Leuk dat ze nog weet hoe oud de moederplant is. Ik vraag me af hoe oud ze überhaupt zouden kunnen worden. Vast heel oud!
Leuk, lekker veel planten 🙂 De stekjes van de Euphorbia leuconeura die ik van je heb gekregen beginnen inmiddels ook al echt plantjes te worden.
De graslelie + heel veel stekjes en pannenkoekenplant met stekjes heb ik ook in huis staan <3 Ik wordt zo blij van een huis vol planten!
Ja, hoe meer hoe beter!
Goed om te horen dat de stekjes het goed doen. Anders mag je wel nieuwe (of meer) hebben hoor. Ik leg alle zaadjes die de grote planten de kamer in gooien bij andere planten in de pot en daar zijn nu alweer 17(!) stekjes uitgekomen. Eigenlijk is het gewoon onkruid 😉
Ben ik de enige die de rest van de dag ‘Wil u een stekkie, een stekkie, een stekkie’ niet meer uit mijn hoofd krijgt? Mooie jungle wel! Ik heb best veel nieuwe planten, want stekjes lukken steeds niet zo goed. Mag ik op les?
Haha, is dat een liedje? Ik ken het (gelukkig?) niet 🙂
En ja, natuurlijk mag je op les. Sommige stekjes zijn ook wel lastig, maar andere gaan als onkruid.
Je bent niet de enige, Hermien! Overigens ook niet de enige die op les wil, aangezien ik niet eens weet hoe ik zou moeten stekken, laat staan dat ik over wel/niet lukken iets kan zeggen…
Jullie moeten maar eens langskomen met een paar potjes dan. Eigenlijk doe ik ook maar wat hoor, maar meestal werkt het 😉
Zo leuk al die stekjes kunnen grootbrengen! Ik ben de crazy plant lady van mijn familie & vriendenkring dus behalve de sanseveria en de graslelie, zo’n beetje de basic planten voor een standaard Vlaams gezin, heb ik al mijn planten gekocht….. Eigenlijk erg ja. Ben zelf wel aan het stekken geslagen met de planten die ik heb. En heb me onlangs in de Dille & Kamille keihard moeten inhouden om niet stiekem een stekje te nemen van een gigantische en supermooie plant die daar stond, waarvan ik de naam maar niet kan onthouden 😀
Haha, niet stelen hoor! Ik hoorde laatst dat best veel mensen dat doen in tuincentra. Best stom, want als je die plant echt wil, moet je maar iemand zoeken van wie je een stekje mag of gewoon je portemonnee trekken. Ben nu wel benieuwd welke plant dat was natuurlijk 🙂
Een standaard Vlaams gezin is qua basic planten precies als een standaard Nederlands gezin, haha. Precies die twee planten kreeg ik ook vanuit huis al mee. Maar ik heb ook veel planten nieuw gekocht of gekregen hoor. Vooral als ik ergens iets groots neer wilde zetten. En dat stekken heb ik lange tijd niet zo bewust als een mogelijkheid gezien. Het helpt enorm als mensen in je omgeving ook fanatiek gaan ruilen, dan kun je makkelijk meedoen. Als je straks je eigen stekjes gaat uitdelen, krijg je er uiteindelijk vast wel wat voor terug.
Ik heb geprobeerd de naam nog terug te vinden, ik weet alleen dat hij erg leek op een alocasia (de groei en de bladeren) maar het was er geen, en de stelen waren paars. Jammer dat hij zo groot was anders had ik hem gewoon gekocht hoor 😀
Een calathea medaillon misschien? Ik zou hem zo meenemen 😛