Moet je per se ver weg om een bijzondere reis te maken? Ik geloof van niet! Om je voorbeelden te geven, vertel ik je graag over de reizen die ik in Europa gemaakt heb en die de meeste indruk op me gemaakt hebben.
Dit artikel is geschreven in samenwerking met Better Places.
Als je hier al even meeleest weet je dat ik inmiddels het liefst niet meer wil vliegen, omdat het nogal slecht is voor het klimaat. Afgelopen maart maakte ik een uitzondering om de bruiloft van een vriendin te kunnen bijwonen. Hiervoor ging ik op de heenweg wel met de trein. Ik merk dat veel mensen het interessant vinden om mijn reisverslag te lezen, maar ik heb er een dubbel gevoel bij.
Van de ene kant vind ik het heel fijn om te laten zien dat de trein echt fantastisch is en je daarmee zelfs redelijk eenvoudig in China kunt komen. Van de andere kant wil ik jullie ook weer niet verleiden om zo’n reis of nog verder te maken als dat ertoe leidt dat je vervolgens – net als ik – toch maar weer het vliegtuig terug neemt. Daarnaast zou ik juist willen benadrukken dat we niet altijd maar zo ver mogelijk zouden moeten willen gaan. Dichter bij huis is er ook zoveel moois.
Om die reden schrijf ik graag artikelen over treinreizen die ik in Europa gemaakt heb, zoals over het schattige bergtreintje van de Bernina express, een stedentrip naar Londen en wandelen in Cornwall. Maar omdat mijn voorraad treinreizen in Europa nog redelijk beperkt is, wil ik jullie dit keer vertellen over een paar andere rondreizen die ik ooit gemaakt heb.
Dit zijn reizen waarbij ik destijds nog gevlogen heb, maar dit eigenlijk helemaal niet nodig was – en we in de toekomst dus beter kunnen doen. En het belangrijkste: dit zijn rondreizen die voor mij bewijzen dat het helemaal niet nodig is om naar de andere kant van de wereld te reizen om een bijzonder avontuur te beleven!
Wandelen in Slowakije
Met de middelbare school was ik al eens in Slowakije op uitwisseling geweest. Niet per se mijn eerste keuze, want een zonnig Spanje of Italië leek toch wat aantrekkelijker dan een grijs Oostblokland. Maar juist omdat de cultuur behoorlijk anders was, was het een ervaring om nooit te vergeten. Daarnaast bleek het alles behalve saai en grijs.
Als 21-jarig broekie ging ik terug om er met een vriendin te gaan kamperen en wandelen. Nu ik zo terugkijk was het geloof ik de eerste keer dat ik ging backpacken zonder dat ik wist dat dat zo heette. We vlogen eerst naar Wenen in Oostenrijk, waar je ook in ruim tien uur, met slechts één overstap en voor minder dan honderd euro met de trein naartoe kan. In Wenen bezochten we het gigantische Natuurhistorisch museum en keken we tussen de statige gebouwen in de buitenlucht naar filmopnames van een opera.
Vervolgens namen we de trein naar de Slowaakse hoofdstad Bratislava en gingen meteen door naar het noorden, de bergen in. We wandelen in de natuurgebieden Mala Fatra, Slovenský raj en Tatranský národný park. Het was overal even prachtig. Hoge, steile bergen met sneeuw, bloemenweiden en bosrijke kloven die me deden denken aan vakanties in Luxemburg in mijn jeugd. Voor extra avontuur moesten we soms langs metershoge, roestige ladders omhoog.
We kampeerden steeds een paar nachtjes op verschillende plekken om vanaf daar de wandelpaden op te gaan. Tussendoor namen we een treintje met de meest prachtige uitzichten en af en toe een bus. Dat laatste was trouwens al een avontuur op zich, want ver voor het smartphone-tijdperk was het een behoorlijke uitdaging om wijs te worden uit half complete informatie en inwoners die snel wegduiken als je hun taal niet blijkt te spreken.
Groen en zee in Kroatië
Onze vakantie naar Kroatië was misschien wel de grootste favoriet van mijn vriend en mij samen. Het land heeft alles waar we behoefte aan hebben op vakantie. Prachtige natuur, veel groen, een blauwe zee, mooie stadjes en naast toeristische hotspots ook oases van rust. We vlogen naar Zagreb, maar nu zou ik overdag naar München reizen om vanaf daar de nachttrein naar Zagreb te nemen. Als je ver vooruit boekt, kan dit al voor minder dan 70 euro.
In Zagreb sprongen we in de bus naar Plitvička jezera, oftewel de meren van Plitvice. Dit nationaal park is megatoeristisch maar o zo mooi. We gingen vroeg op pad en liepen net een andere route dan de meesten om de grootste mensenmassa te ontlopen. Hotspot, cliché, onorigineel? Jazeker. Moeite waard? Absoluut!
Vanuit het gezellige Zadar wandelden we in Paklenica nationaal park en vanuit Šibenik bezochten we Krka nationaal park. Zoveel bergen, water en groen doet ons altijd goed en in de stadjes konden we lekker eten en rondstruinen tussen de oude gebouwen en langs de boulevard.
Het toeristische maar mooie Split was het vertrekpunt van onze eindlandhop. Ook het stadje Hvar op het gelijknamige eiland was druk maar mooi. We huurden een scootertje om het eiland te verkennen en doken onderweg in een baai om te snorkelen. Korčula is een prachtig oud stadje op het volgende eiland dat dezelfde naam draagt. Hier gingen we per kano op pad om nog meer te snorkelen in het heldere water. Mljet, tenslotte, was ons paradijsje. Hier sprongen we vanuit ons bed zo de baai in en maakten we lange wandelingen door de bossen, langs meren en naar de top van de heuvels voor zonsondergang.
Volledig uitgerust konden we tenslotte de drukte van Dubrovnik wel weer aan. Het is er niet voor niets zo druk, want de stad is werkelijk schitterend. Een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt vond ik de stadsmuur die we bij zonsondergang helemaal rond liepen. Al met al was het niet de meest avontuurlijke reis, maar wel een van de allerfijnste.
Winter in Zweden en Finland
Je hebt inmiddels wel door dat ik van een beetje afwijkende bestemmingen én rondtrekken houd, maar een afwijkend seizoen vind ik ook leuk. Want waarom niet júist naar plekken waar ze echte winters kennen?
Een vriendin van me studeerde in het Zweedse Uppsala, ik had een half jaar eerder in Mexico iemand ontmoet die in Stockholm woonde, droomde ervan om ooit eens Lapland te bezoeken en besloot om er meteen een rondje Finland aan vast te plakken om daar te schaatsen op natuurijs. Opnieuw vloog ik – bijna tien jaar geleden alweer – naar Stockholm. Met de trein kost dit traject al snel minstens 18 uur en vier overstappen, maar gezien de rest van de rondreis had dit er ook nog wel bij gekund.
Als eerste verbleef ik een paar dagen in Uppsala om mijn vriendin op te zoeken. We gingen naar de sauna, stalen een sparretje uit het bos om als kerstboom te versieren en aten urenlang taartjes tijdens de fika. Daarna nam ik een trein en bus naar het noordelijk gelegen Umeå. Via internet had ik gevonden dat vanaf hier een tour door Lapland vertrok. Met een groep studenten gingen we langlaufen, op de sneeuwscooter, met sledehonden tussen de naaldbomen door en naar het ijshotel, maar alleen al het feit dat alles onder een dik pak sneeuw lag en het slechts twee uur per dag echt licht was, maakte het al een belevenis op zich.
Op de terugweg liet ik me afzetten in Luleå vanaf waar ik de bus en nachttrein naar Helsinki nam. Ik ging meteen door naar het oostelijk gelegen Savonlinna. Bij gebrek aan hotels couchsurfte ik bij een aardig meisje. We maakten een wandeling, ik kookte voor haar en ik bezocht het kasteeltje. Het leek niet koud genoeg om te kunnen schaatsen, maar ik had geluk want de volgende dag kon ik mee met de allereerste schaatstocht van die winter. De gids gaf mij als enige toerist na afloop nog een gratis rondleiding door het stadje, waarbij hij vertelde hoe hij vroeger met de boot, op schaatsen of op langlaufski’s – en soms met nat pak – naar de overkant van het meer naar school ging.
Helsinki was niet zo spannend, maar bleek wel mooi – een beetje Russisch – en een fijne afwisseling na alle natuur en stilte. In Helsinki nam ik de ferry naar Stockholm waar ik me vergaapte aan de historische binnenstad. Tenslotte bezocht ik met mijn Zweedse vriendin het openluchtmuseum Skansen en daarmee was de cirkel rond.
Ook zin gekregen om een bijzondere rondreis te maken in Europa? Avontuurlijke reisorganisatie Better Places biedt sinds vandaag naast hun verre reizen nu ook reizen aan in Europa waarbij de focus ligt op Oost-Europa. Alle reizen van Better Places zijn samengesteld met aandacht voor de lokale bevolking, cultuur en natuur en elke reis wordt gecompenseerd voor de veroorzaakte CO2-uitstoot. Door hun groeiende aanbod in treinreizen wordt het je bovendien steeds gemakkelijker gemaakt om voor de trein te kiezen.
Wat was jouw meest bijzondere (rond)reis in Europa?
Wij zijn onlangs in Albanië geweest. Met het vliegtuig, maar is ook per trein prima te doen. Ter plekke hebben we een auto gehuurd. De andere cultuur, veelzijdige natuur, gastvrije bevolking maakte het tot een heel bijzondere ervaring. Je weet dat het Europa is, maar het voelde zo niet-europees aan.
Niet toeristisch; zelfs de “highlights” waren niet druk bezocht. Maar meestal zochten we ook wel onze eigen highlights op; die we vaak op onverwachte plekken tegen kwamen. We hebben ons wat richting betreft laten leiden door het weer; hebben het midden, westen en zuidwesten bezocht. Een volgende keer (die er vast ook komt!) willen we meer oost- en noordwaarts.
Dat klinkt echt als een ideale vakantie! Die combinatie van cultuur, natuur en vriendelijke mensen en dan niet zo toeristisch, perfect. Bij Montenegro stel ik me ook zoiets voor. Sowieso benieuwd naar die hele regio daar 🙂
Zo fijn dat je al veel hebt gezien, dat kan allemaal mooi op mijn lijstje voor Europa! Ik ben ooit heel dicht bij Plitvička jezera geweest maar heb het toen helaas niet bezocht, daar heb ik nu wel spijt van. Mijn prioriteit was toen hangen aan het zwembad. Maar goed, de volgende keer wellicht 🙂 En dan met de trein haha, supertof dat je zo makkelijk in Zagreb komt.
Haha wat jammer zeg. Gelukkig ben jij nog piepjong 😉
Ben erg benieuwd naar hoe je treinreis naar Portugal straks bevalt. Er is toch veel bereikbaar met de trein als je bereid bent om wat meer moeite te doen 🙂
Wat een mooie reizen hebt gij al gemaakt! Love it!